ผลการค้นหา

คระเมิม

หมายถึง[คฺระ-] ว. ดุ, น่ากลัว, เช่น ครึ้มคระเมิมภัยรา. (ม. คำหลวง มหาพน).

เครน

หมายถึง[เคฺรน] ว. ครืน เช่น กลัวว่าจะครํ่าเครนครืนโครมลง. (ม. ร่ายยาว ชูชก).

บันกวด

หมายถึง(โบ) ก. รัด, ผูก, เช่น กรรณบันกวดพู่แก้ว. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).

สพาบ

หมายถึง[สะ-] ว. พังพาบ เช่น ก็มาให้มึงล้มสพาบ. (ม. คำหลวง ชูชก). (ข.).

กม

หมายถึงน. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ม สะกด ว่า แม่กม หรือ มาตรากม.

กราบ

หมายถึง[กฺราบ] (โบ) ก. นอน เช่น เถ้าก็กราบกรนอึงอยู่นั้น. (ม. คำหลวง กุมาร).

เคลี้ยคลิง

หมายถึง[เคฺลี้ยคฺลิง] (โบ) ก. เกลี้ยกล่อม, ปลอบโยน, เช่น เพื่อเคลี้ยคลิงวิงวอน. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).

ไปศาจ

หมายถึงน. ปิศาจ เช่น ก็ยังไปศาจผีเสื้อเนื้อแลนก. (ม. คำหลวง วนปเวสน์).

กริน

หมายถึง[กะ-] (แบบ) น. ช้าง, ช้างพลาย, เช่น กรินไกรอาสนอัศวาชี. (ม. คำหลวง ฉกษัตริย์). (ส.).

กษีรธารา

หมายถึงน. สายนํ้านม เช่น ให้เสวยโภชนและกษีรธารา. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์).

ดักดน

หมายถึง(กลอน) ว. ลำบาก, ตรากตรำอยู่นาน, เช่น แสนสะดุ้งดักดน. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).

ตูบ

หมายถึงน. กระท่อม, กระต๊อบ, เช่น ไปตั้งตูบตีนเขา. (ม. คำหลวง ชูชก), กระตูบ ก็เรียก.