ผลการค้นหา

จรณะ

หมายถึง[จะระ-] น. ความประพฤติ, ในพระพุทธศาสนาหมายความว่า ข้อปฏิบัติเป็นเครื่องบรรลุวิชชา. (ป.).

กฏิ

หมายถึง(แบบ) น. สะเอว. (ป.).

ชลธี

หมายถึงน. ทะเล. (ป.).

กุสุมา

หมายถึง(แบบ) น. ดอกไม้. (ป.).

กุสุมาลย์

หมายถึง(แบบ) น. ดอกไม้. (ป.).

ขาณุ

หมายถึง(แบบ) น. ตอ. (ป.).

ถี

หมายถึง(แบบ) น. หญิง. (ป.).

ถูปารหบุคคล

หมายถึง[-ระหะ-] น. บุคคลที่ควรนำกระดูกบรรจุสถูปไว้บูชา ได้แก่พระพุทธเจ้าเป็นต้น. (ป.).

กัตรทัณฑ์

หมายถึง[กัดตฺระ-] (แบบ) น. ไม้เท้าคนแก่ เช่น แล้วทรงธารพระกรกัตรทัณฑ์. (ม. ร่ายยาว วนปเวสน์). (ป. กตฺตร = คนแก่ + ทณฺฑ = ไม้เท้า; ส. กรฺตฺร + ทณฺฑ).

ขีระ

หมายถึง(แบบ) น. นํ้านม. (ป.).

จังโกฏก์

หมายถึง(แบบ) น. ผอบ. (ป.).

ขะยุก

หมายถึงก. ดันเข้าไปทีละน้อย ๆ; ยุหรือหนุนส่ง.