ผลการค้นหา

ค้ำ

หมายถึงก. เอาไม้ง่ามเป็นต้นยันไว้เพื่อไม่ให้ทรุด ไม่ให้ล้มหรือไม่ให้เข้ามา.

โค่น

หมายถึงก. ล้มหรือทำให้ล้มลง เช่น ต้นไม้โค่น โค่นต้นไม้, ทลายลง เช่น ยอดปรางค์โค่น, โดยปริยายหมายความว่า ทำให้หมดไปหรือสิ้นไป เช่น โค่นอำนาจ.

โมฆีย,โมฆีย-,โมฆียะ

หมายถึง[โมคียะ-] (กฎ) ว. ที่อาจเป็นโมฆะได้เมื่อมีการบอกล้าง หรือมีผลสมบูรณ์เมื่อมีการให้สัตยาบัน. (ป.).

สังสุทธ์,สังสุทธิ

หมายถึง[-สุด, -สุดทิ] น. ความบริสุทธิ์, ความสะอาด; การชำระ, การล้าง. (ส. สํศุทฺธ, สํศุทฺธิ).

โงน

หมายถึงก. จวนจะล้มเพราะส่วนบนหนักหรือใหญ่ ส่วนล่างไม่แน่นหรือเล็ก.

ล้มคว่ำคะมำหงาย

หมายถึงก. ล้มกลิ้งหลายทอด เช่น ถูกม้าเตะล้มคว่ำคะมำหงาย.

กระคุก

หมายถึง(โบ) ก. คุกคลาน เช่น ทั้งล้มทั้งลุกกระคุกหัวเข่า. (ไตรภูมิ).

นองเลือด

หมายถึงว. อย่างดุเดือดและต้องเสียเลือดเนื้อหรือล้มตายกันเป็นจำนวนมาก เช่น รบกันนองเลือด.

แผละ

หมายถึง[แผฺละ] ว. เสียงดังเช่นนั้น; แสดงอาการอ่อนกำลัง เช่น ล้มแผละ.

โธวนะ

หมายถึง[โทวะนะ] (แบบ) น. การชำระล้าง, การซักฟอก. (ป.; ส. ธาวน).

โครม

หมายถึง[โคฺรม] ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงคนหรือของหนัก ๆ ล้มหรือตกเป็นต้น.

โดยสิ้นเชิง,อย่างสิ้นเชิง

หมายถึงว. ทั้งหมด, ทั้งสิ้น, เช่น เขาพ้นข้อหาโดยสิ้นเชิง โครงการนี้ล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง.