ผลการค้นหา

นร,นร-

หมายถึง[นอระ-] น. คน, ชาย, เพศหญิงใช้ว่า นรี หรือ นารี, นิยมใช้เป็นคำหน้าสมาส เช่น นรเทพ นรสิงห์. (ป., ส.).

กระแหน,-กระแหน

หมายถึง[-แหฺน] ใช้เข้าคู่กับคำ กระหนอ และ กระแหนะ เป็น กระหนอกระแหน และ กระแหนะกระแหน.

น้อย

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. คำเติมหน้าชื่อแห่งผู้ที่ได้บวชเป็นสามเณรแล้ว, ถ้าได้บวชเป็นภิกษุเติมหน้าชื่อว่า หนาน. (พงศ. ร. ๒).

กะอูบ

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ผอบ เช่น จึงแก้เอาเสื้อและผ้าคาดศีรษะใส่ในกระอูบคำ. (ประชุมพงศ. ๑๐).

สนน

หมายถึง[สะหฺนน] น. ถนน.

สนนราคา

หมายถึง[สะหฺนน-] น. ราคา.

ธารพระกร

หมายถึง[-กอน] (ราชา) น. ไม้เท้า.

กานน

หมายถึง[-นน] ดู ตีนนก (๑).

ฤชากร

หมายถึง[รึชากอน] น. เงินที่ได้จากค่าธรรมเนียม.

สุณหา

หมายถึง[สุน-] น. ลูกสะใภ้. (ป.).

ศาสนิกชน

หมายถึงน. บุคคลที่นับถือศาสนา เช่น ศาสนิกชนของพระพุทธศาสนา เรียกว่า พุทธศาสนิกชน ศาสนิกชนของคริสต์ศาสนา เรียกว่า คริสต์ศาสนิกชน.

แปร๋น

หมายถึง[แปฺร๋น] ว. แปร้น.