ผลการค้นหา

ขัดเขมร

หมายถึงก. ถกเขมร เช่น ทะเลาะกูกำหมัดขัดเขมร. (ดึกดำบรรพ์).

อด ๆ อยาก ๆ

หมายถึงก. กินอยู่อย่างฝืดเคือง, มีกินบ้างไม่มีกินบ้าง.

หยำเหยอะ,หยำแหยะ

หมายถึง[หฺยำเหฺยอะ, หฺยำแหฺยะ] ว. อาการที่เคี้ยวซ้ำ ๆ น่ารังเกียจ, อาการที่พูดซ้ำซากน่าเบื่อ.

อยู่ ๆ,อยู่ดี ๆ

หมายถึงว. อาการที่พูดหรือแสดงหรือได้รับสิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยไม่มีสาเหตุ เช่น อยู่ ๆ เขาก็มาด่าฉัน อยู่ดี ๆ เธอก็เป็นลมฟุบไป อยู่ดี ๆ ก็มีคนนำเงินมาให้.

ตายเป็นเบือ

หมายถึงก. ตายมากมายเกลื่อนกลาดไปเหมือนถูกยาเบื่อ.

จริง,จริง ๆ

หมายถึง[จิง] ว. แน่ เช่น ทำจริง ชอบจริง ๆ; แท้, ไม่ปลอม, เช่น ของจริงไม่ใช่ของเทียม; เป็นอย่างนั้นแน่แท้ ไม่กลับเป็นอย่างอื่น เช่น ข้อนี้เป็นความจริง, ไม่เท็จ, ไม่โกหก, ไม่หลอกลวง, เช่น เรื่องจริง พูดจริง, เป็นไปตามนั้น เช่น ความฝันกลายเป็นความจริง.

ระอา

หมายถึงก. เบื่อหน่ายหรือหมดกำลังใจเพราะถูกรบกวน, ทำให้เกิดรำคาญหรือมีเหตุติดขัดบ่อย ๆ, ระอิดระอา ก็ว่า.

เจี๊ยบ

หมายถึงน. เรียกลูกไก่ตัวเล็ก ๆ ว่า ลูกเจี๊ยบ. ว. เสียงร้องของลูกเจี๊ยบ.

กะง้องกะแง้ง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ว. คดไปคดมา, งอไปงอมา.

ดีละ,ดีแล้ว

หมายถึงว. คำแสดงความพอใจก็ได้ คำแสดงความไม่พอใจเป็นเชิงประชดหรือแดกดันก็ได้.

เรือกระแชง

หมายถึงน. เรือบรรทุกชนิดหนึ่ง เล็กกว่าเรือเอี้ยมจุ๊น ท้องเรือกลมป้อม ใช้กระแชงทำเป็นประทุน.

ปะกาปะกัง

หมายถึงว. เก้ ๆ กัง ๆ, งก ๆ เงิ่น ๆ.