ค้นเจอ 5,537 รายการ

ฝีหัวขาด

หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง เมื่อแรกขึ้นเป็นตุ่มเล็ก ๆ แล้วจึงเป็นฝี.

กะรุ่งกะริ่ง

หมายถึงว. ขาดออกเป็นริ้ว ๆ, เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย.

ติ่ง

หมายถึงน. เนื้อหรือสิ่งที่งอกหรือยื่นออกมาเล็ก ๆ จากส่วนใหญ่.

ร้องงอแง

หมายถึงก. ร้องอ้อน (ใช้แก่เด็กเล็ก ๆ).

บาหลี

หมายถึง[-หฺลี] น. ห้องเล็ก ๆ ที่อยู่ท้ายเรือสำเภา.

แหม่

หมายถึง[แหฺม่] ว. เสียงขู่เด็กเล็ก ๆ ให้กลัว.

ฉัตร

หมายถึง[ฉัด] น. ไม้เล็ก ๆ ซึ่งจัดไว้ที่วงฆ้องระหว่างลูกฆ้อง.

ระหองระแหง

หมายถึงก. บาดหมางกันเพราะเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ, ไม่ปรองดองกัน, เช่น ผัวเมียระหองระแหงกันอยู่เสมอ. ว. ผิดใจกันเพราะเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ, ไม่ใคร่ถูกกัน, เช่น เขามีเรื่องระหองระแหงกันอยู่เรื่อย.

ละครเล็ก

หมายถึงน. ละครที่ใช้หุ่นใหญ่เชิดเป็นตัวละคร เช่น ละครเล็กเรื่องพระอภัยมณี ละครเล็กเรื่องขุนช้างขุนแผน.

ปืนเล็ก

หมายถึงน. ปืนที่มีปากลำกล้องกว้างต่ำกว่า ๒๐ มิลลิเมตร ลงมา.

หัวขาด

หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง เมื่อแรกขึ้นเป็นตุ่มเล็ก ๆ แล้วจึงเป็นฝี.

ซะซิบ

หมายถึง(กลอน) ว. เสียงเช่นเสียงนกเล็ก ๆ ร้อง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ