ผลการค้นหา

เบญจกัลยาณี

หมายถึงน. หญิงมีลักษณะงาม ๕ ประการ คือ ๑. ผมงาม ๒. เนื้องาม (คือ เหงือกและริมฝีปากแดงงาม) ๓. ฟันงาม ๔. ผิวงาม ๕. วัยงาม (คือ ดูงามทุกวัย). (ป. ปญฺจกลฺยาณี).

ภัพ

หมายถึงว. ดี, งาม, เหมาะ, ควร. (ป. ภพฺพ; ส. ภวฺย, ภาวฺย).

ดีดัก,-ดีดัก

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ หลายปี เป็น หลายปีดีดัก หมายความว่า นานมาแล้ว.

งอน

หมายถึงว. งาม ในคำว่า งามงอน. (งอน อะหม ว่า งาม).

หยังหยัง

หมายถึงว. งาม. (ช.).

พริ้งพราย

หมายถึงว. งามลออ.

ไพรู

หมายถึงว. งาม, รุ่งเรือง.

ฉายเฉิด

หมายถึงว. งาม, สดใส.

กวิน

หมายถึง[กะวิน] (โบ) ว. ดีงาม เช่น ใครกวินซื่อแท้. (แช่งนํ้า). (ทมิฬ แปลว่า งาม).

กัลยาณ,กัลยาณ-

หมายถึง[กันละยานะ-] ว. งาม, ดี, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น กัลยาณคุณ = คุณอันงาม กัลยาณธรรม = ธรรมอันดี กัลยาณมิตร = มิตรดี. (ป., ส.).

โฉมงาม

หมายถึงน. รูปงาม.

ช้าช่อน

หมายถึง(กลอน) ว. งาม.