ตัวกรองผลการค้นหา
มาคสิร,มาคสิร-,มาคสิระ
หมายถึง[-คะสิระ] น. ชื่อดาวฤกษ์ที่ ๕; ชื่อเดือนที่ ๑ แห่งจันทรคติ, เดือนอ้าย ตกราวเดือนธันวาคม. (ป.).
ประดาพล
หมายถึงก. ยกพลเรียงหน้าเข้าไป.
สวรรค,สวรรค-,สวรรค์
หมายถึง[สะหฺวันคะ-, สะหฺวัน] น. โลกของเทวดา, เมืองฟ้า. (ส. สฺวรฺค; ป. สคฺค).
บัวถลา
หมายถึงน. บัวควํ่าที่ลาหรือยืดอ่อนออกไป.
พิทยาพล
หมายถึงน. กำลังกายสิทธิ์. (ส. วิทฺยาพล).
คามณีย์
หมายถึง[คามะนี] น. ผู้ฝึกหัดม้าหรือช้าง, หมอช้าง, นายสารถี, เช่น พลคชคณผาดผ้าย คามณีย์ทาย จำทวยทวน. (สมุทรโฆษ). (ป.).
โขก
หมายถึงก. ควํ่าภาชนะเป็นต้นแล้วเคาะลงที่สิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยแรง, กิริยาที่ควํ่าหน้าลงแล้วเอาหน้าผากกระแทกพื้นเป็นต้น เช่น เอาหน้าผากโขกพื้น.
เขน
หมายถึงน. เรียกตัวแสดงโขนพวกหนึ่งซึ่งเป็นพลรบ มีหน้าที่ออกเต้นในเวลายกทัพ ว่า พลเขน, เรียกอาการเต้นของพลเขนว่า เต้นเขน.
ธำมรงค์
หมายถึง[ทำมะรง] (ราชา) น. แหวน. (เทียบ ข. ทํรง่).
โยธ
หมายถึง[-ทะ-] น. พลรบ, ทหาร. (ป., ส.).
กระกร
หมายถึง(กลอน) ก. ฉายรัศมี เช่น ทินกรกระกรจามี- กรกรรัศมี ดุรงครัตน์พรรณราย. (สมุทรโฆษ). (กระ + ส. กร = รัศมี).
ไพมอก
หมายถึงก. ครํ่าครวญ, บ่นด้วยความเศร้า.