ค้นเจอ 3,776 รายการ

ภระ

หมายถึงก. เลี้ยงดู, คํ้าจุน. (ป.).

ประ

หมายถึง[ปฺระ] ดู กระ ๓.

ดามระ

หมายถึง[ดามมะระ, ดามะระ] (แบบ) น. ทองแดง. (ส. ตามฺร; ป. ตมฺพ).

ประ

หมายถึง[ปฺระ] ก. ทำให้เป็นจุด ๆ เช่น ประไข่ปลา, ทำให้เป็นจุด ๆ หรือเม็ด ๆ ทั่วไปอย่างประแป้ง.

สมีระ

หมายถึง[สะมี-] น. ลม. (ป., ส. สมีรณ).

ชาระ

หมายถึง(แบบ) น. ชายชู้, ชายที่รัก. (ป., ส.).

ติระ

หมายถึง(แบบ) น. ฝั่ง. (ป., ส.).

ทัฬหีกรรม

หมายถึง[ทันฮีกำ] น. การกระทำให้มั่นคงขึ้น ได้แก่การที่ทำซํ้าลงไปเพื่อให้มั่นคงในกรณีที่การกระทำครั้งแรกไม่สมบูรณ์ มักใช้ในพิธีสงฆ์ เช่น ทำทัฬหีกรรม สวดทัฬหีกรรม. (ป. ทฬฺหีกมฺม; ส. ทฺฤฒี + กรฺมนฺ).

เรื้อน

หมายถึงคำที่ใช้ด่าคนที่ทำตัวขัดต่อความเป็นจริง ทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้องและเข้าใจแบบผิด ๆ ว่าสิ่งที่ตัวเองทำหรือคิดนั้นถูกแล้ว; การกระทำในด้านแย่, ก้าวร้าว, นิสัยไม่ดี, ทำตัวไม่น่ารัก

วิหารธรรม

หมายถึง[วิหาระทำ] น. ธรรมประจำใจ.

สกรณีย์

หมายถึง[สะกะระ-] (แบบ) น. ผู้ยังมีหน้าที่จะต้องทำ. (ป.).

พลการ

หมายถึง[พะละกาน] น. การกระทำโดยใช้กำลังหรืออำนาจเป็นต้น อย่างไม่ยอมฟังเสียงใคร, อำเภอใจ, เช่น ทำโดยพลการ. (ป. พลกฺการ; ส. พลาตฺการ).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ