ค้นเจอ 338 รายการ

กระหมิด,-กระหมิด

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระหมุด เป็น กระหมุดกระหมิด.

ขี้กระทาเกลือ,ขี้ทา

หมายถึงน. ขี้เกลืออันตกกระฉาบทาไปตามพื้นดิน หรือพื้นที่มีเกลือแห้งเกรอะอยู่เป็นกระ.

กระเซิง,-กระเซิง

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระเซอะ เป็น กระเซอะกระเซิง.

เครื่องแบบ

หมายถึงน. เครื่องแต่งกายที่กำหนดให้แต่งเหมือน ๆ กันเฉพาะหมู่หนึ่งคณะหนึ่ง.

กระย่อง,-กระย่อง

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระยิ้ม เป็น กระยิ้มกระย่อง.

กระแป้,-กระแป้

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระป้อ เป็น กระป้อกระแป้.

กระแมม,-กระแมม

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระมอม เป็น กระมอมกระแมม.

นิพันธ์

หมายถึงน. นิพนธ์, เรื่องที่แต่งขึ้น. ก. ร้อยกรองถ้อยคำ, แต่งหนังสือ. (ป., ส.).

ขบูร,ขบวร

หมายถึง[ขะบูน, ขะบวน] (แบบ) ว. แต่ง, ประดับ.

กระเจิง

หมายถึงว. เลยไป, หลงไป, แตกจากหมู่ไป, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระเจอะ กระเจิด เป็น กระเจอะกระเจิง กระเจิดกระเจิง.

กวีนิพนธ์

หมายถึงน. คำประพันธ์ที่กวีแต่ง.

บทประพันธ์

หมายถึงน. เรื่องที่แต่งขึ้นเป็นร้อยแก้วหรือร้อยกรอง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ