ผลการค้นหา

ง่อยเปลี้ยเสียขา

หมายถึงว. มีร่างกายพิการจนเดินไม่ได้อย่างปรกติ.

วิ่งสามขา

หมายถึงน. การเล่นชนิดหนึ่ง ผู้เล่นแบ่งเป็นคู่ ๆ โดยผูกขาขวาของคนหนึ่งเข้ากับขาซ้ายของอีกคนหนึ่ง แล้ววิ่งแข่งกับคู่อื่น ๆ.

วิศาข,วิศาข-,วิศาขะ,วิศาขา,วิศาขา

หมายถึงน. ชื่อเดือนที่ ๖ แห่งจันทรคติ ตกราวเดือนพฤษภาคม, ถ้าในปีอธิกมาสจะตกราวเดือนมิถุนายน. (ส.; ป. วิสาข, วิสาขา).

สร้อยนกเขา

หมายถึงน. ดู ข้างตะเภา. ดู ขี้ขม ดู ทองลิน.

สิขา

หมายถึงน. เปลวไฟ; ยอด, ปลาย. (ป.; ส. ศิขา).

ลมพัดชายเขา

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

นขเลขา

หมายถึงน. การขีดด้วยเล็บ; การทาเล็บ. (ส.).

บริขา

หมายถึง[บอริ-] (แบบ) น. คู, สนามเพลาะ. (ป. ปริขา).

หน้าขา

หมายถึงน. ส่วนหน้าของขานับตั้งแต่โคนขาถึงหัวเข่า.

เข็นครกขึ้นภูเขา

หมายถึง(สำ) ก. ทำงานที่ยากลำบากอย่างยิ่งโดยต้องใช้ความเพียรพยายามและอดทนอย่างมาก หรือบางทีก็เกินกำลังความสามารถหรือสติปัญญาของตน.

ขัดแข้งขัดขา

หมายถึงก. จงใจขัดขวางเพื่อไม่ให้ทำได้สะดวก, ขัดขา ก็ว่า.

ขา

หมายถึงว. คำขานรับของผู้หญิง.