ตัวกรองผลการค้นหา
ตะโกน
หมายถึงก. ออกเสียงดังกว่าปรกติเพื่อให้ได้ยิน.
หะ
หมายถึงว. เสียงเปล่งเพื่อให้ลงมือพร้อมกัน.
ขอตัว
หมายถึงก. พูดเพื่อให้ยกเว้นตัวเอง.
แรเงา
หมายถึงก. เขียนเส้นเพื่อให้เห็นเป็นเงา.
ช่วยเหลือ
หมายถึงก. ช่วยกิจการของเขาเพื่อให้พร้อมมูลขึ้น.
แช่ง
หมายถึงก. กล่าวด้วยตั้งใจมุ่งร้ายเพื่อให้เขาเป็นเช่นนั้น.
ตะกั่วเกรียบ
หมายถึงน. ตะกั่วที่ประสมโลหะบางอย่างเพื่อให้แข็ง.
ขาทนียะ
หมายถึง[ขาทะ-] (แบบ) น. อาหารควรเคี้ยว, มักใช้เข้าคู่กับคำ โภชนียะ เป็น ขาทนียโภชนียะ หมายความว่า อาหารที่ควรเคี้ยวและอาหารที่ควรบริโภค. (ป.).
หมากฝรั่ง
หมายถึงน. ของเคี้ยวเล่นอย่างหนึ่ง ทำจากสารคล้ายยางไม้ มักหุ้มด้วยสารหวาน แล้วปรุงให้มีกลิ่นและรสต่าง ๆ เมื่อเคี้ยวจะยืดหยุ่นคล้ายยาง.
จะกรัจจะกราจ
หมายถึง(กลอน) ว. เสียงขบฟันกรอด ๆ, ทำอาการเกรี้ยวกราด, เช่น ขบฟันขึงเขียว จะกรัจจะกราจคึกคาม. (สุธนู), เขียนเป็น จะกรัดจะกราด ก็มี.
หินอ่อน
หมายถึงน. หินปูนชนิดที่ขัดแล้วผิวจะเป็นมัน.
กากหมู
หมายถึงน. มันหมูที่เจียวเอานํ้ามันออกแล้ว.