ค้นเจอ 637 รายการ

กรอกแกรก

หมายถึง[กฺรอกแกฺรก] ว. เสียงอย่างเสียงใบไม้แห้งกระทบกัน.

กระจังหลังเบี้ย

หมายถึงน. ใบไม้เล็ก ๆ เป็นหยัก ๆ. (ปาเลกัว).

ไตปลา

หมายถึงน. คำเรียกรวมของอวัยวะในช่องท้องของปลาบางชนิดเช่นปลาทูที่ควักออกมา รวมทั้งส่วนของเหงือกปลาด้วย แล้วนำไปหมักเกลือ ใช้ประกอบอาหารบางชนิดเช่นแกง เรียกว่า แกงไตปลา; ไตของปลา ซึ่งเป็นอวัยวะติดกับช่องท้องด้านบนติดกระดูกสันหลังของปลา.

ห่อ

หมายถึงก. พันหรือหุ้มสิ่งของด้วยใบไม้หรือกระดาษเป็นต้น; ลักษณนามเรียกของที่หุ้มด้วยใบไม้หรือกระดาษเป็นต้น เช่น ขนมห่อหนึ่ง ข้าว ๒ ห่อ.

สลบแดด

หมายถึงก. อาการที่ใบไม้ดอกไม้เหี่ยวหรือเฉาเมื่อถูกแดดหรือความร้อน.

ลูกป่า

หมายถึงน. ต้นไม้หรือสัตว์ที่เป็นพันธุ์เดิมตามธรรมชาติ, มักใช้เรียกปลากัดหรือปลาเข็ม.

ท้องขึ้น

หมายถึงว. อาการที่ท้องอืดเพราะลมในกระเพาะอาหารเฟ้อขึ้น; เรียกปลาจวนจะเน่าว่า ปลาท้องขึ้น.

ทุ่นเบ็ด

หมายถึงน. ทุ่นสำหรับผูกสายเบ็ดตกปลา เพื่อเป็นสัญญาณให้รู้ว่าปลากินเบ็ด.

นีรจร

หมายถึงน. ปลาหรือสัตว์นํ้าอื่น ๆ. (ส.).

วัลก์

หมายถึง(แบบ) น. เปลือกไม้; เกล็ดปลา. (ส.).

เดาสุ่ม

หมายถึงก. เดาโดยนึกเอาเองอย่างสุ่มปลา.

วางไข่

หมายถึงก. ออกไข่ (ใช้แก่เต่าและปลา).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ