ผลการค้นหา

เปสุญ,เปสุญ-,เปสุไณย

หมายถึง[-สุน, -สุนยะ-, -ไน] น. ความส่อเสียด. (ป. เปสุญฺ; ส. ไปศุนฺย).

ผักชีโรยหน้า

หมายถึง(สำ) น. การทำความดีเพียงผิวเผิน.

เก็บกวาด

หมายถึงก. เก็บข้าวของให้เข้าที่และกวาดทำความสะอาด.

ตัวสำคัญ

หมายถึง(ปาก) น. ตัวร้าย เช่น เด็กคนนี้แหละตัวสำคัญนัก ชอบรังแกเพื่อน.

มโนธรรม

หมายถึงน. ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี, ความรู้สึกว่าอะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ.

เหลือเกิน

หมายถึงว. ยิ่งนัก, เกินควร, เต็มที.

โสหัท

หมายถึงน. เพื่อน, ผู้มีใจดี. (ป., ส.).

อุจาด

หมายถึงว. น่าเกลียด, น่าอาย, อย่างที่ไม่ควรทำ.

อกัปปิย,อกัปปิย-,อกัปปิยะ

หมายถึง[อะกับปิยะ-] ว. ไม่ควร, ไม่เหมาะ. (ป.).

ร่มผ้า

หมายถึงน. ส่วนของร่างกายภายในผ้านุ่งที่ไม่ควรเปิดเผย.

ร่วมใจ

หมายถึงว. มีความนึกคิดอย่างเดียวกัน เช่น เพื่อนร่วมใจ.

หมาขี้เรื้อน

หมายถึง(สำ) น. คนที่น่ารังเกียจ ไม่ควรคบหาสมาคมด้วย (ใช้กล่าวถึงผู้อื่นด้วยความดูถูกเหยียดหยาม).