ผลการค้นหา

ตุ่ย

หมายถึงว. ลักษณะที่มีบางสิ่งบางอย่างดันให้นูนโป่งออกมา เช่น แก้มตุ่ย กระเป๋าตุ่ย.

เต้าปืน

หมายถึงน. ฐานชนวนปืนโบราณที่มีลักษณะนูนขึ้น สำหรับโรยดินหู.

วิจิตร

หมายถึง[-จิด] ว. งามประณีต. (ส.; ป. วิจิตฺต).

ข้างจัน

หมายถึงน. วิธีเหลาไม้ให้เป็นผิวนูนมีลักษณะอย่างข้างของลูกจัน.

ตะพอง

หมายถึงน. ส่วนที่นูนเป็นปุ่ม ๒ ข้างศีรษะช้าง, กระพอง กะพอง หรือ ตระพอง ก็ว่า.

แลงกินฟัน

หมายถึงน. ชื่อโรคซึ่งเข้าใจผิดว่ามีแมงชนิดหนึ่งเกาะกินรากฟันทำให้ฟันผุ.

เหล็กใน

หมายถึงน. เดือยแหลมที่มีในก้นหรือปลายหางสัตว์บางชนิด มีผึ้ง แมงป่อง เป็นต้น.

ตระพอง

หมายถึง[ตฺระ-] น. ส่วนที่นูนเป็นปุ่ม ๒ ข้างศีรษะช้าง, กะพอง กระพอง หรือ ตะพอง ก็ว่า.

ตูด

หมายถึงน. รูก้น. ว. นูนขึ้น, สูงขึ้น, เช่น เนื้อตูดขึ้นมา; ยื่นออกไป เช่น ปากตูด.

จิต,จิต-

หมายถึง[จิด, จิดตะ-] น. ใจ, สิ่งที่มีหน้าที่รู้ คิดและนึก, (โบ เขียนว่า จิตร), ลักษณนามว่า ดวง. (ป. จิตฺต).

ไฝ

หมายถึงน. จุด หรือตุ่มนูนที่มีสีดำหรือแดงขึ้นอยู่คงที่ตามตัว แต่ขนาดอาจเปลี่ยนได้.

บาจิกา

หมายถึง(แบบ) น. แม่ครัว. (ป. ปาจิกา). (ดู บาจก).