ตัวกรองผลการค้นหา
เฉลียง
หมายถึง[ฉะเหฺลียง] น. ส่วนของโบสถ์ วิหาร ศาลาการเปรียญที่ต่อออกมาโดยรอบ หรือส่วนของเรือนที่ต่อออกมาด้านหัวและท้ายเรือน สำหรับนั่งเล่นหรือเดินติดต่อกันเป็นต้น. ว. เฉียง.
คอบ
หมายถึง(โบ; กลอน) ก. คืน, กลับ, เช่น สุทธนูประภาฟอง พัดจาก จยรแฮ ยงงคอบคืนหว้ายได้ สู่สํสองสํฯ. (กำสรวล).
ค่าสัมบูรณ์
หมายถึง(คณิต) น. ค่าของจำนวนจริงที่ไม่คำนึงถึงเครื่องหมาย เช่น ค่าสัมบูรณ์ของ -๓ หรือ +๓ คือ ๓. (อ. absolute value).
ประ
หมายถึง[ปฺระ] ดู กระ ๓.
เพรียง
หมายถึง[เพฺรียง] น. ส่วนร่างกายที่นูนอยู่หลังหู, มักใช้ว่า เพรียงหู; เรียกผิวหนังที่ขรุขระอย่างหน้าออกฝีว่ามีลักษณะเป็นเพรียง. ว. พร้อม, มักใช้คู่กันว่า พร้อมเพรียง.
ติก,ติก-,ติกะ
หมายถึง[ติกะ-] (แบบ) น. หมวด ๓ คือ ที่รวมวัตถุหรือธรรมะอย่างละ ๓. (ป.).
กระกวด
หมายถึง(โบ; กลอน) ว. สูงชัน, กรวด, กรกวด ก็ว่า เช่น อยู่จอมด้วยกรกวด กิ่งก้านรวดรยงงามอยู่น้นน. (ม. คำหลวง มัทรี).
ตาโต
หมายถึงดู ตาพอง ๓.
เสือดาว
หมายถึงดู ตะกรับ ๓ (๑).
ตาหวาน
ไตรภาคี
หมายถึงน. ๓ ฝ่าย; เรียกสนธิสัญญาที่มีคู่สัญญา ๓ ฝ่ายว่า สนธิสัญญาไตรภาคี.
กาหล
หมายถึง[-หน] (แบบ) น. แตรงอน เช่น หมื่นกาหลวิชัยมีหน้าที่ประโคมแตรงอน. ว. เอะอะอื้ออึง เช่น แตกตื่นกันกาหลอลหม่าน, ยามพลบสยงกึกก้อง กาหล แม่ฮา. (กำสรวล).