ผลการค้นหา

ปักษวาหน

หมายถึง[ปักสะวาหน] น. นก.

สิทธานต์

หมายถึงน. ลัทธิหรือความเห็นที่ตกลงกันแล้ว; หลัก. (ส.).

ปักปันเขตแดน

หมายถึงก. กำหนดเขตแดนระหว่างประเทศเมื่อมีปัญหาเกี่ยวกับพรมแดนเป็นต้น.

ชำ

หมายถึงก. เอากิ่งไม้ที่ตัดหรือตอนมาปักไว้ที่ที่ดินแฉะ ๆ หรือแช่นํ้าไว้ชั่วคราว เพื่อให้รากงอก.

เสาเขื่อน

หมายถึงน. ไม้หรือวัสดุอย่างอื่น มีลักษณะเป็นท่อนกลมหรือเป็นเหลี่ยม ปักล้อมเป็นรั้วกั้นเขตในวัดเป็นต้น.

ยักษ์ปักหลั่น

หมายถึง[-ปัก-] (สำ) น. ผู้มีรูปร่างใหญ่โต.

กาจับหลัก

หมายถึงน. ไม้แป้นวงกลม มีหลักปักอยู่ที่ริมแป้น ที่ปลายหลักมีวัตถุรูปกระจับสำหรับรับคางศพที่บรรจุโกศ; เครื่องดักทำร้ายของโบราณ มีของแหลมอยู่ข้างล่าง เมื่อคนนั่งกระทบไกเข้าก็ลัดขึ้นเสียบทวาร; ท่าถือขอช้างอย่างหนึ่ง. (ตำราขี่ช้าง).

ระเนียด

หมายถึงน. รั้วที่ปักเสารายตลอดไป, เสาค่าย.

ปักษธร

หมายถึง[ปักสะทอน] น. นก; พระจันทร์.

แม่ท่า

หมายถึงน. แม่บท ท่าที่เป็นหลักของการรำ.

เป็นเนื้อเป็นตัว

หมายถึงว. เป็นหลักเป็นฐาน, สามารถตั้งหลักฐานขึ้นมาได้.

แมก

หมายถึงน. ไม้, กิ่งไม้, ค่าคบไม้, เช่น นกหกจับแมกไม้.