ค้นเจอ 231 รายการ

ถั่วลันเตา

หมายถึงน. ชื่อถั่วชนิด Pisum sativum L. ในวงศ์ Leguminosae เป็นไม้เถา มีมือเกาะ ยอดและฝักอ่อนใช้กินเป็นผัก พันธุ์ฝักเล็กดอกสีขาว พันธุ์ฝักใหญ่ดอกสีชมพูอมม่วงหรือสีอื่น ๆ, ถั่วน้อย ก็เรียก. (ลัน ย่อมาจาก ฮอลแลนด์ หรือ ฮอลันดา, เตา มาจาก เต้า ในภาษาจีน).

เคียว

หมายถึงน. เครื่องมือเกี่ยวข้าวและหญ้าเป็นต้น ทำด้วยเหล็ก รูปโค้ง มีคม.

แขวะ

หมายถึง[แขฺวะ] ก. เอาสิ่งมีคมแหวะคว้านให้กว้าง; พูดชวนวิวาท.

ศัสตราวุธ

หมายถึง[สัดตฺราวุด] น. ของมีคมเป็นเครื่องฟันแทง, อาวุธต่าง ๆ. (ส.).

ศาสตราวุธ

หมายถึง[สาดตฺราวุด] น. ของมีคมเป็นเครื่องฟันแทง, อาวุธต่าง ๆ. (ส.).

ขูด

หมายถึงก. เอาของมีคมเป็นต้นครูด เช่น เอาช้อนขูดมะพร้าว เอาเล็บขูดขี้ผึ้ง, ครูดสิ่งใดสิ่งหนึ่งกับของมีคม เช่น เอามะพร้าวไปขูดกับกระต่าย.

ตรีเพชรสมคุณ

หมายถึง[-เพ็ดสะมะคุน] น. คุณเสมอเพชร ๓ อย่าง คือ ว่านหางจระเข้ ฝักราชพฤกษ์ รงทอง.

ยกเหลี่ยม

หมายถึงก. ยกหน้ากระดานขึ้นเป็นสันคมไปทางยาว เช่น ยกเหลี่ยมอกเลาของบานประตู.

บุ้ง

หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับถูไม้ ทำด้วยเหล็ก มีฟันเป็นปุ่มแหลมคม.

ขรรค์

หมายถึง[ขัน] น. ศัสตราวุธชนิดหนึ่ง มีคม ๒ ข้าง ที่กลางใบมีดทั้งหน้าและหลังเป็นสันเล็กคล้ายคมรูปหอก ด้ามสั้น. (ป. ขคฺค; ส. ขฑฺค).

พญาไม้

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Podocarpus wallichianus Presl ในวงศ์ Podocarpaceae ดอกสีเหลือง ฝักเล็ก.

โกศ

หมายถึง[โกด] น. ฝัก, กระพุ้ง; ดอกไม้ตูม เช่น ชมช่อ ไม้เหมือนแก้ม โกศเกลา. (ทวาทศมาส).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ