ตัวกรองผลการค้นหา
เผด็จการ
หมายถึงน. การใช้อำนาจบริหารเด็ดขาด, เรียกลัทธิหรือแบบการปกครองที่ผู้นำคนเดียวหรือบุคคลกลุ่มเดียวใช้อำนาจอย่างเด็ดขาดในการบริหารประเทศว่า ลัทธิเผด็จการ, เรียกผู้ใช้อำนาจเช่นนั้นว่า ผู้เผด็จการ.
พึ่ง
หมายถึงว. คำช่วยกริยาหมายถึงเวลาที่ล่วงไปหยก ๆ ในขณะที่พูดนั้น เช่น เขาพึ่งไป, เพิ่ง ก็ว่า; ใช้ประกอบหลังคำ อย่า เป็น อย่าพึ่ง หมายความว่า ห้ามไม่ให้กระทำในขณะนั้น เช่น อย่าพึ่งไป อย่าพึ่งกิน, เพิ่ง เพิก หรือ เพ่อ ก็ว่า.
วอแว
หมายถึงก. รบกวน, เซ้าซี้, เช่น เขากำลังอารมณ์เสีย อย่าเข้าไปวอแว; เกาะแกะ เช่น อย่าไปวอแวลูกสาวเขา.
ยึดอำนาจ
หมายถึงก. ใช้กำลังเข้าแย่งอำนาจในการบริหารบ้านเมือง.
ออกกำลัง
หมายถึงก. ใช้กำลัง; บริหารร่างกายเพื่อให้แข็งแรง.
ต้นเสียง
หมายถึงน. คนร้องนำ.
มารผจญ
หมายถึง[มาน-] ก. มารยกทัพมารบ, มารที่ยกทัพมาขัดขวางการบำเพ็ญเพียรของพระพุทธเจ้า; โดยปริยายหมายความว่า ขัดขวางไม่ให้สำเร็จประโยชน์.
สู่รู้
หมายถึงก. อวดรู้ เช่น ถ้าไม่รู้จริง อย่าสู่รู้.
ขออภัย
หมายถึงก. ขอให้ยกเว้นโทษ, ขออย่าได้ถือโทษ.
เบิกทูต
หมายถึงก. นำทูตเข้าเฝ้า.
น้อมนำ
หมายถึงก. นำไปโดยกิริยาอ่อนน้อม.
น้ำเชี่ยวอย่าขวางเรือ
หมายถึง(สำ) อย่าขัดขวางผู้ที่มีอำนาจ, เป็นคำพูดเชิงเตือนสติ.