ตัวกรองผลการค้นหา
ทองหมั้น
หมายถึงน. ทองคำที่ฝ่ายชายมอบให้ไว้แก่ฝ่ายหญิง แสดงความมั่นหมายว่าจะแต่งงานด้วย.
นางบำเรอ
หมายถึงน. หญิงที่ปรนเปรอเฉพาะชายคนใดคนหนึ่งในทางกามารมณ์โดยมิได้อยู่ในฐานะภรรยา.
บ่าว
หมายถึงน. คนใช้; ชายหนุ่ม; เรียกชายผู้เข้าพิธีสมรสว่า เจ้าบ่าว, คู่กับ หญิงผู้เข้าพิธีสมรส ซึ่งเรียกว่า เจ้าสาว.
หนุ่มน้อย
หมายถึงน. ชายที่อยู่ในวัยรุ่น.
สินหัวบัวนาง
หมายถึง(กฎ; โบ) น. สินสอดที่ตกเป็นของหญิงในกรณีที่หญิงได้เสียตัวแก่ชายและชายนั้นได้ตายไปโดยยังมิได้แต่งการมงคล ตามข้อความที่ว่า ถ้าหญิงได้เสียตัวแก่ชาย ๆ ตายสีนสอดนั้นให้ตกอยู่แก่หญิงจงสิ้น เพราะว่าสีนนั้นเปนสีนหัวบัวนาง. (สามดวง).
รับหมั้น
หมายถึงก. รับสิ่งของที่ฝ่ายชายนำมามอบให้ฝ่ายหญิงเพื่อแสดงความมั่นหมายว่าจะแต่งงานด้วย.
สมพงศ์
หมายถึงน. การร่วมวงศ์หรือตระกูลกัน, (โหร) วิธีคำนวณว่าหญิงชายที่จะเป็นคู่ครองกันมีชะตาต้องกันหรือไม่.
ชาระ
หมายถึง(แบบ) น. ชายชู้, ชายที่รัก. (ป., ส.).
ทสา
หมายถึง[ทะ-] (แบบ) น. ชายผ้า, ชายครุย. (ป.).
หญิงงามเมือง
หมายถึงน. หญิงที่หาเลี้ยงชีพด้วยการค้าประเวณี, โสเภณี หญิงโสเภณี นครโสเภณี หญิงนครโสเภณี หรือหญิงหากิน ก็ว่า.
ภาตา,ภาตุ
หมายถึงน. พี่ชายน้องชาย. (ป.; ส. ภฺราตฺฤ).
มัชฌิมบุรุษ
หมายถึงน. ชายที่มีวัยปานกลาง, ชายที่มีอายุและกำลังปานกลาง.