ผลการค้นหา

สิขา

หมายถึงน. เปลวไฟ; ยอด, ปลาย. (ป.; ส. ศิขา).

เสาธง

หมายถึงน. เสาที่ใช้ชักธงขึ้นสู่ยอดเสา.

มุรธา

หมายถึง[มุระ-] น. หัว, ยอด. (ดู มูรธ-, มูรธา).

ศฤงค์

หมายถึง[สฺริง] น. เขาสัตว์; ยอดของสถานที่ต่าง ๆ. (ส.).

มุทธา

หมายถึง[มุด-] น. หัว, ยอด, ที่สุด. (ป. มุทฺธา; ส. มูรฺธา).

คอแลน

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Nephelium hypoleucum Kurz ในวงศ์ Sapindaceae ผลมีสีและรสคล้ายลิ้นจี่ แต่เล็กกว่า.

บรรลาย

หมายถึง[บัน-] (กลอน; แผลงมาจาก ปลาย) น. ยอด, ที่สุด, ตรงข้ามกับ ต้น.

กก

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. ตัด, บั่น, เช่น กกกิ่ง กกยอด.

กุฎาธาร

หมายถึงน. ยอด เช่น กุฎาธารธาษตรี. (ยอพระเกียรติ ร. ๒).

เอตทัคคะ

หมายถึง[เอตะ-] น. ผู้ยอดเยี่ยมในทางใดทางหนึ่งเป็นพิเศษ. (ป.).

เมรุ,เมรุ-

หมายถึง[เมน, เม-รุ-] น. ชื่อภูเขากลางจักรวาล มียอดเป็นที่ตั้งแห่งเมืองสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ซึ่งพระอินทร์อยู่; ที่เผาศพ เดิมผูกหุ่นทำเป็นภูเขาตั้งที่เผาขึ้นบนนั้น ของหลวงทำเป็นเรือนโถง เครื่องยอดหรือมณฑปครอบที่เผา เรียกว่า พระเมรุ, ต่อมาเรียกที่เผาศพทั่วไปทั้งมียอดและไม่มียอดว่า เมรุ. (ป.).

ปลี

หมายถึง[ปฺลี] น. ช่อดอกของกล้วยที่ยังมีกาบหุ้มอยู่; กล้ามเนื้อที่มีรูปลักษณะอย่างหัวปลี เช่น ปลีน่อง; ยอดเจดีย์หรือยอดมณฑปเหนือปล้องไฉนหรือบัวกลุ่มขึ้นไป.