ตัวกรองผลการค้นหา
พวยน้ำ
หมายถึงน. นํ้าที่พุ่งเป็นลำขึ้นไปในอากาศเนื่องจากลมงวง, นาคเล่นนํ้า ก็ว่า.
ซุกซน
หมายถึงว. ซนนอกลู่นอกทาง, ซอกแซกเล่น.
ต้องเต
หมายถึงน. ชื่อการเล่นของเด็กอย่างหนึ่ง, จ้องเต ก็ว่า.
ทีเล่นทีจริง
หมายถึง(สำ) ก. แสร้งทำเล่น ๆ หรือล้อหลอกเป็นการลองเชิง แต่เมื่อเห็นเขาเผลอตัวหรือไม่ว่าก็เอาจริง, เล่นก็ได้ จริงก็ได้.
สากกะเบือ
หมายถึงน. สากไม้สำหรับตำข้าวเบือหรือนํ้าพริกเป็นต้น, ใช้คู่กับ ครกกะเบือ.
รับหน้าเสื่อ
หมายถึงก. ทำหน้าที่เป็นหัวเบี้ย เช่นในการเล่นถั่วโปซึ่งสมัยก่อนมักปูเสื่อลำแพนเล่นกัน.
คู่ขา
หมายถึงน. คู่เล่นการพนันที่หย่ากันคือไม่เอาเงินกัน, คู่แสดงหรือคู่เล่นที่เข้ากันได้ดี.
อีแก่
หมายถึงน. ชื่อการเล่นไพ่อย่างหนึ่ง. ไพ่อีแก่
กระดานโต้คลื่น
หมายถึงน. กระดานที่มีลักษณะแคบและยาว ใช้เล่นบนคลื่นโดยผู้เล่นยืนทรงตัวบนแผ่นกระดานแล้วให้คลื่นหนุนเคลื่อนไป. (อ. surfboard), เรียกการเล่นเช่นนั้นว่า การเล่นกระดานโต้คลื่น. (อ. surf-riding).
มือตก
หมายถึงว. เสื่อมความสามารถลง เช่น หมู่นี้เล่นบิลเลียดมือตกไป, เสื่อมความนิยม เช่น เขียนหนังสือมือตกไป, เสียมากกว่าได้ในการเล่นการพนัน เช่น ตอนนี้เขาเล่นไพ่กำลังมือตก.
รำโคม
หมายถึงน. การรำแบบหนึ่ง ผู้เล่นถือโคมรำเป็นท่าต่าง ๆ, เดิมเล่นเฉพาะในงานหลวง.
หมากเก็บ
หมายถึงน. การเล่นของเด็กใช้เม็ดกรวดหรือลูกไม้โยนแล้วเก็บ มีวิธีการเล่นและกติกาต่าง ๆ.