ผลการค้นหา

โบ

หมายถึงน. เชือกหรือริบบิ้นทำเป็นห่วง ๒ ห่วงคล้ายหูกระต่ายแล้วผูกไขว้กันเป็นเงื่อนกระทก. (อ. bow).

จี้

หมายถึงน. เครื่องประดับมีรูปเหลี่ยม กลม หรือรี มักทำด้วยทองคำประดับเพชรพลอยเป็นต้น มีห่วงที่กรอบสำหรับห้อยคอ.

ประคำร้อย

หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่งเกิดขึ้นบริเวณลำคอ เป็นเม็ดเรียงกันรอบคอ.

ผูกพัน

หมายถึงมีความเป็นห่วงกังวลเพราะรักใคร่ เป็นต้น

ฝีประคำร้อย

หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง เกิดขึ้นบริเวณลำคอ เป็นเม็ดเรียงกันรอบคอ.

ต้นคอ

หมายถึงน. ส่วนของคอที่ถัดไหล่ขึ้นไปถึงบริเวณก้านคอ.

กระแหร่ม

หมายถึง[-แหฺร่ม] ก. กระแอม คือ ทำเสียงขึ้นมาจากคอ เช่นเพื่อมิให้นํ้ามูกลงคอเมื่อเป็นหวัด หรือเพื่อให้หายเสลดติดคอ.

คอตั้ง

หมายถึงน. คอเสื้อที่มีขอบตั้งแนบไปกับลำคอ.

ลอยคอ

หมายถึงก. ว่ายนํ้าตั้งตัวตรง คออยู่เหนือนํ้า.

ฝีคัณฑมาลา

หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่งที่ขึ้นเป็นแถวตามคอ.

ตลกบาตร

หมายถึง[ตะหฺลก-] น. ถุงบาตรที่มีสายคล้องบ่า (สายโยก), ถลกบาตร ก็ว่า.

เหลียว

หมายถึงก. ผินไปทางขวาหรือทางซ้ายอย่างเอี้ยวคอ.