ผลการค้นหา

กำไล

หมายถึงน. ชื่อเครื่องประดับสำหรับสวมข้อมือหรือข้อเท้า ทำด้วยเงินหรือทองเป็นต้น, ราชาศัพท์เรียกกำไลมือว่า ทองพระกร กำไลเท้าว่า ทองพระบาท.

ลูกแป

หมายถึงน. วิธีเตะตะกร้อท่าหนึ่งด้วยหน้าเท้า คือ ทั้งฝ่าเท้าและข้างเท้าพร้อม ๆ กัน.

กระพุ่มมือ

หมายถึงก. พนมมือ. น. มือที่พนม.

ปุก

หมายถึงว. เรียกเท้าที่พิการมีรูปดังกำปั้นว่า เท้าปุก.

กลางใจมือ

หมายถึงน. อุ้งมือ

ได

หมายถึงน. มือ. (ข.).

ระบำปลายเท้า

หมายถึงน. การเต้นรำแบบหนึ่งของชาวตะวันตก แสดงเป็นเรื่องราวหรือแสดงเดี่ยวก็ได้, บัลเลต์ ก็ว่า. (อ. ballet).

กายาพยพ

หมายถึง[กายาพะยบ] น. ส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย เช่น มือ เท้า. (ป., ส. กาย + อวยว).

ชัก

หมายถึงก. อาการที่กล้ามเนื้อกระตุกอย่างกะทันหันและรุนแรง มักมีอาการมือเท้าเกร็ง.

ไม้สักกะเท้า

หมายถึงน. ไม้เท้า.

หัวแม่ตีน,หัวแม่เท้า

หมายถึงน. นิ้วต้นของเท้า.

เตะ

หมายถึงก. วัดหรือเหวี่ยงไปด้วยเท้า.