ค้นเจอ 486 รายการ

หัวปลวก

หมายถึงน. จอมปลวก, รังปลวกที่เป็นดินสูงขึ้น.

ทุพพล

หมายถึง[ทุบพน] (แบบ) ว. มีกำลังน้อย, อ่อนแอ, ท้อแท้, ทุรพล ก็ว่า. (ป.; ส. ทุรฺพล).

ทุพพลภาพ

หมายถึง[ทุบพนละพาบ] ว. หย่อนกำลังความสามารถที่จะประกอบการงานตามปรกติได้.

ฉนวน

หมายถึง[ฉะหฺนวน] น. ดินแดนที่มีทางออกทะเลหรือที่ทำให้ดินแดนถูกแยกออกเป็น ๒ ฟาก. (อ. corridor).

โขด

หมายถึงน. ดินหรือหินที่สูงขึ้นเป็นโคกเป็นเนิน, ดิน หิน หรือทรายที่เป็นจอมสูงขึ้นพ้นนํ้าบ้าง อยู่ใต้นํ้าบ้าง.

พลั่ว

หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับแทงดิน สาดดิน สาดข้าว รูปแบน ๆ มีด้ามสำหรับถือ.

หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน

หมายถึง(สำ) ว. ที่ต้องตรากตรำทำงานหนัก มักหมายถึง ชาวไร่ชาวนา ซึ่งในเวลาทำไร่ทำนาหลังต้องสู้กับแดด และหน้าต้องก้มลงดิน.

ประดา

หมายถึงก. ดำทน เช่น ประดานํ้า ประดาดิน.

ดุด

หมายถึงก. กิริยาที่หมูเอาจมูกดุนดิน.

ลงจอบ

หมายถึงก. ใช้จอบขุดดิน, ลงจอบลงเสียม ก็ว่า.

ล่องถุน

หมายถึงน. ระยะตั้งแต่พื้นเรือนจนถึงพื้นดิน.

ฉาย

หมายถึงก. เกลี่ยให้เสมอ, กระจายให้เสมอ, เช่น ฉายดิน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ