ค้นเจอ 98 รายการ

ซั้ว

หมายถึงว. เสียงที่ไล่นกหรือไก่เป็นต้น.

ไพเพิด

หมายถึงก. ตะเพิด, ทำเสียงขับไล่.

บัพพาชนียกรรม

หมายถึง[บับพาชะนียะกำ] น. กรรมที่สงฆ์ทำแก่ภิกษุที่จะพึงขับไล่, พิธีขับไล่บุคคลที่พึงขับไล่. (ป. ปพฺพาชนียกมฺม).

ปบ

หมายถึงก. วิ่งไล่ตะครุบ, ตบตะครุบ, ตะปบ ก็ว่า.

ปัพพาชนะ

หมายถึง[ปับพาชะ-] (แบบ) น. การขับไล่. (ป.).

ฮาป่า

หมายถึงก. ส่งเสียงดังพร้อม ๆ กันแสดงความไม่พอใจหรือขับไล่.

ซัดข้าวสาร

หมายถึงก. สาดข้าวสารในการขับไล่ผีเป็นต้น.

บัพพาชน์

หมายถึง[บับพาด] (แบบ) น. การขับไล่. (ป. ปพฺพาชน).

โดดแล่น

หมายถึงน. ชื่อช้างศึกพวกหนึ่ง มีหน้าที่ขับไล่ข้าศึก.

อวรุทธ์,อวรุทธก

หมายถึง[อะวะรุด, อะวะรุดทะกะ] ว. ถูกขับไล่. (ป., ส.).

ได้ที

หมายถึงก. เป็นต่อ, ได้โอกาส, ได้ช่อง, ได้เปรียบ, เช่น ได้ทีขี่แพะไล่.

ฮึย,ฮึย ๆ

หมายถึงอ. เสียงร้องไล่หรือกระตุ้นเพื่อเร่งวัวควายให้เดินหรือวิ่ง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ