ตัวกรองผลการค้นหา
คน
หมายถึงก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ ให้เข้ากัน.
ครึม,ครึมครุ
หมายถึง[คฺรึม, คฺรึมคฺรุ] น. ป่าทึบ, ป่ารก.
ซ่องเสพ
หมายถึงก. คบหากัน เช่น ควรซ่องเสพนักปราชญ์ อย่าซ่องเสพคนพาล; ร่วมประเวณี.
โลกสถิติ
หมายถึง[โลกะ-] น. ความเป็นอยู่ของโลก. (ส.).
โลกธาดา
หมายถึง[โลกกะ-] น. พระผู้สร้างโลก. (ส. โลกธาตฺฤ).
โลเกศ
หมายถึงน. ผู้เป็นใหญ่ในโลก, จอมโลก. (ส.; ป. โลเกส).
ภูวนตรัย,ภูวนัตตรัย
หมายถึงน. โลกสาม. (ส.).
พง
หมายถึงน. ดงหญ้าหรือดงไม้ที่เป็นหมู่ ๆ หรือที่รก ๆ เช่น ป่าดงพงพี รกเป็นพง.
โลกุตร
หมายถึง[โลกุดตะระ] ว. เหนือโลก, พ้นวิสัยของโลก, เช่น โลกุตรธรรม เรื่องโลกุตระ.
แบ่งสันปันส่วน
หมายถึงก. แบ่งให้ตามสัดตามส่วนที่ควรจะได้.
ตักกะ
หมายถึง(แบบ) น. ตรรก, ความตรึก, ความคิด. (ป. ตกฺก).
โลกย์,โลกยะ,โลกัย
หมายถึงว. ของโลก. (ส. โลกฺย).