ค้นเจอ 1,568 รายการ

เสาปอง

หมายถึงน. เสาเตี้ย ๆ สำหรับผูกเท้าหลังช้าง เช่น ผูกช้างยืนโรง ผูกช้างในการเล่นผัดช้าง, ปอง ก็ว่า.

โรงเลี้ยง

หมายถึงน. โรงสำหรับเป็นที่กินอาหารของทหาร.

ตะพุ่น

หมายถึง(โบ) น. พวกคนหลวงที่ถูกเกณฑ์ให้เกี่ยวหญ้าเลี้ยงช้าง.

จับเชิง

หมายถึงก. ตกปลอกช้าง, ล่ามเท้าช้าง.

โจมจับ

หมายถึงน. ชื่อช้างศึกพวกหนึ่ง มีหน้าที่เข้าโจมตีข้าศึก, ช้างโจมทัพ ก็เรียก.

สาร

หมายถึงน. ช้างใหญ่ ใช้ว่า ช้างสาร.

บ่มมัน

หมายถึงก. อาการที่ช้างกำลังจะตกมัน.

กุญชร

หมายถึง[กุนชอน] (แบบ) น. ช้าง. (ป.).

เลือดท่วมท้องช้าง

หมายถึงว. นองเลือด.

ฆ่าช้างเอางา

หมายถึง(สำ) ก. ทำลายของใหญ่เพื่อให้ได้ของเล็กน้อยซึ่งไม่คุ้มค่ากัน.

ช้างสีปลาด

หมายถึง[-ปะหฺลาด] (กฎ) น. ช้างที่มีมงคลลักษณะอย่างหนึ่งอย่างใดใน ๗ อย่าง คือ ตาขาว เพดานปากขาว เล็บขาว ขนขาว พื้นหนังขาวหรือสีคล้ายหม้อใหม่ ขนหางขาว หรืออัณฑโกศขาวหรือสีคล้ายหม้อใหม่.

พัง

หมายถึงน. ช้างตัวเมีย เรียกว่า ช้างพัง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ