ผลการค้นหา

อนุคามิก

หมายถึงว. ตามไป, เกี่ยวเนื่อง. (ป.).

อนุประโยค

หมายถึงน. ประโยคเล็กที่ทำหน้าที่แต่งมุขยประโยคให้ได้ความดีขึ้น แบ่งเป็น ๓ ชนิด คือ นามานุประโยค คุณานุประโยค และวิเศษณานุประโยค.

อนุปริญญา

หมายถึง[อะนุปะรินยา] น. ชั้นความรู้ระดับอุดมศึกษารองจากปริญญาตรี ซึ่งประสาทให้แก่ผู้ที่สอบไล่ได้ตามหลักสูตรที่กำหนดไว้.

อนุปสัมบัน

หมายถึง[อะนุปะสำบัน] น. ผู้ที่ไม่ได้เป็นภิกษุ หมายถึง สามเณรและคฤหัสถ์, คู่กับ อุปสมบัน หรือ อุปสัมบัน. (ป.).

อนุพันธ์

หมายถึงว. ที่ติดต่อ, ที่เกี่ยวเนื่อง. (วิทยา) น. สิ่งที่เกี่ยวเนื่อง เช่น นํ้ามันระกำเป็นอนุพันธ์ของสารฟีนอล. (ป., ส.).

อนุโพธ

หมายถึง[-โพด] น. การรู้แจ้งตาม. (ป., ส.).

อนุมัติ

หมายถึง[-มัด] ก. ให้อำนาจกระทำการตามระเบียบที่กำหนดไว้. (ป., ส.).

อนุมาน

หมายถึงก. คาดคะเนตามหลักเหตุผล. (ป., ส.).

อนุมูล

หมายถึงน. หมู่ธาตุซึ่งเมื่อเข้าสู่ปฏิกิริยาเคมีแล้ว ทั้งหมู่จะเข้าทำปฏิกิริยาด้วยกัน โดยไม่แตกแยกออกจากกัน เช่น อนุมูลไฮดรอกซิล (-OH) อนุมูลไนเทรต (-NO3). (อ. radical, radicle).

อนุมูลกรด

หมายถึงน. ส่วนหนึ่งของโมเลกุลของกรดที่ปรากฏอยู่หลังจากที่ไฮโดรเจนไอออนแยกตัวออกไปแล้ว เช่น อนุมูลกรดคาร์บอเนต (-CO3) อนุมูลกรดไฮโดรเจนซัลเฟต (-HSO4). (อ. acid radical).

อนุโยค

หมายถึงก. ซักถาม, ซักไซ้. ว. เรียกคำที่ผู้ถูกถามย้อนถามผู้ถามว่า คำอนุโยค. (ป., ส.).

อนุรูป

หมายถึงว. สมควร, เหมาะ, พอเพียง; เป็นไปตาม. (ป., ส.).