ผลการค้นหา

แกะดำ

หมายถึง(สำ) น. คนที่ทำอะไรผิดเพื่อนผิดฝูงในกลุ่มนั้น ๆ (ใช้ในทางไม่ดี).

ทโมน

หมายถึง[ทะ-] ว. ใหญ่และมีกำลังมาก (มักใช้แก่สัตว์ตัวผู้ที่เป็นจ่าฝูง) เช่น ลิงทโมน.

ละเลิง

หมายถึงก. เหลิงจนลืมตัวเพราะลำพองหรือคึกคะนอง เช่น หลงละเลิงจนลืมอันตราย.

หงำเหงอะ,หงำเหงือก

หมายถึง[หฺงำเหฺงอะ, หฺงำเหฺงือก] ว. หลงจนจำอะไรไม่ได้ (ใช้แก่คนที่แก่มาก).

หงส์ร่อนมังกรรำ

หมายถึงน. ชื่อพิธีกรรมทางไสยศาสตร์อย่างหนึ่งที่หญิงทำเพื่อให้ผัวหลงรักตัวคนเดียว.

หวานลิ้นกินตาย

หมายถึง(สำ) ก. หลงเชื่อคำพูดเพราะ ๆ หรือคำสรรเสริญเยินยอ จะได้รับความลำบากในภายหลัง.

ขุดบ่อล่อปลา

หมายถึง(สำ) ก. ทำกลอุบายเพื่อให้ฝ่ายหนึ่งหลงเชื่อโดยหวังประโยชน์จากอีกฝ่ายหนึ่ง.

ผอก

หมายถึงว. น่าเกลียด เช่น แลจะให้แก่พราหมณ์เถ้าผอกหงอกหลง. (ม. คำหลวง มหาราช).

หน้าม้า

หมายถึงน. ผู้ที่ทำเล่ห์เหลี่ยมเป็นเหมือนคนซื้อหรือคนเล่นการพนันเป็นต้น เพื่อเป็นสื่อจูงใจให้คนหลงซื้อหรือหลงเล่นการพนันด้วย, โดยปริยายใช้เรียกคนที่หากินในลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น.

แฝด

หมายถึงน. เรียกยาหรือสิ่งที่ผู้หญิงให้ผัวกินเพื่อให้หลงรักตัวคนเดียวว่า ยาแฝด.

กุมภา

หมายถึง(กลอน) น. จระเข้ เช่น ตัวกูหลงอยู่ด้วยกุมภา จะเสื่อมเสียวิชาที่เรียนรู้. (ไกรทอง).

โกกิล,โกกิล-,โกกิลา

หมายถึง[-ละ-] น. นกดุเหว่า เช่น โกกิลาหรือจะฝ่าเข้าฝูงหงส์. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์). (ป., ส.).