ผลการค้นหา

บัดใจ

หมายถึงว. ประเดี๋ยว, ทันใด.

สนิทใจ

หมายถึงว. ไม่มีอะไรต้องแคลงใจหรือสงสัย เช่น เชื่ออย่างสนิทใจ, ถ้าใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่สนิทใจ หมายความว่า มีลักษณะพึงรังเกียจ เช่น พื้นสกปรกนั่งแล้วไม่สนิทใจ ผ้าเช็ดมือในห้องน้ำรวม ใช้ได้ไม่สนิทใจเลย.

ภาคภูมิใจ

หมายถึงก. กระหยิ่มใจ, รู้สึกว่ามีเกียรติยศ, เช่น เขาภาคภูมิใจในความสำเร็จ.

ใจเมือง

หมายถึงว. ศูนย์กลางของเมือง, กลางเมือง เช่น เกิดเรื่องที่กลางใจเมือง.

สัมมากัมมันตะ

หมายถึงน. “การงานชอบ” คือ ประพฤติกายสุจริต.(ป.).

ใจบาป,ใจบาปหยาบช้า

หมายถึงว. มีใจฝักใฝ่ในทางชั่วร้าย.

ปฏิญญา

หมายถึง[ปะตินยา] น. การให้คำมั่นสัญญาหรือการแสดงยืนยันโดยถือเอาสิ่งศักดิ์สิทธิ์หรือความสุจริตใจเป็นที่ตั้ง. (ป.).

ว้า

หมายถึงว. ว่าง, เปลี่ยวใจ, เปล่าใจ, ใจหาย.

หฤทัยพันธน์

หมายถึงว. ผูกใจ, ชวนใจ, จับใจ. (ส.).

ใจสูง

หมายถึงว. มีใจที่อบรมมาดี, มีใจใฝ่ในทางดี.

ร่วมมือ

หมายถึงก. พร้อมใจช่วยกัน.

พระทัย

หมายถึง(ราชา) น. ใจ.