ค้นเจอ 231 รายการ

วิปริต

หมายถึง[วิปะหฺริด, วิบปะหฺริด] ก. แปรปรวน, ผิดปรกติ, ผิดแนวทาง, แปรปรวนไปข้างร้าย, กลับกลายไปข้างร้าย. (ป.; ส. วิปรีต).

ประวิสรรชนีย์

หมายถึง[ปฺระวิสันชะนี] ก. ใส่เครื่องหมายวิสรรชนีย์.

วิกรัย

หมายถึง[วิไกฺร] น. การขาย. (ส. วิกฺรย; ป. วิกฺกย).

วิลาวัณย์

หมายถึงว. งามยิ่ง, งามเลิศ. (ส. วิ + ลาวณฺย).

พิฆน์

หมายถึงน. อุปสรรค; เครื่องกีดขวาง, แก่ง. (ส. วิฆน).

วิภาษ

หมายถึงก. พูดแตกต่าง, พูดแย้ง. (ส. วิ + ภาษฺ).

พิบาก

หมายถึงน. ผล (ผลแห่งกรรม). ว. ยากเย็น. (ป., ส. วิปาก).

วิชน

หมายถึง[วิ-ชน] ว. ปราศจากคน, ร้าง. (ป., ส.).

วิรุฬห์

หมายถึงว. เจริญ, งอกงาม. (ป.; ส. วิรูฒ).

วิโรฒ

หมายถึงว. งอกงาม. (ส. วิรูฒ; ป. วิรุฬฺห).

วิษักต์

หมายถึงว. ติดอยู่, พันอยู่, พัวพัน. (ส.; ป. วิสตฺต).

เววัณ

หมายถึงว. ต่างวรรณะกัน. (ป. วิวณฺณ, เววณฺณ; ส. วิวรฺณ).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ