ตัวกรองผลการค้นหา
มิจฉากัมมันตะ
หมายถึงน. “การงานอันผิด” คือ ประพฤติกายทุจริต. (ป.).
กรัชกาย
หมายถึง[กะรัดชะ-, กะหฺรัดชะ-, กฺรัดชะ-] (แบบ) น. ร่างกาย เช่น เจ้างามยามประจงจัดกรัชกาย. (กลบทบัวบานกลีบขยาย). [ป. ก (น้ำ) + รช (ธุลี) + กาย = กายที่เกิดจากธุลีในน้ำ (น้ำ หมายถึง น้ำกาม น้ำอสุจิ, ธุลีในน้ำ คือ ตัวสเปิร์มที่อยู่ในน้ำอสุจิ), ก (สรีระ) + รช (ธุลี) + กาย = กายที่เกิดจากธุลีในสรีระ, กายอันบังเกิดด้วยดีด้วยธุลีเป็นไปในสรีระ (บาฬีลิปิกรม), ก (กุจฺฉิต = น่ารังเกียจ) + รช (ธุลี) + กาย = กายที่เกิดจากธุลีที่น่ารังเกียจ, กร (การกระทำ) + ช (เกิด) + กาย = กายที่เกิดด้วยสันถวะ (ความเชยชิด) อันมารดาบิดากระทำแล้ว].
อาบแดด
หมายถึงก. ให้ผิวกายส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดถูกแดด เพื่อสุขภาพหรือความงาม.
ฉวี
หมายถึง[ฉะหฺวี] น. ผิวกาย. (ป., ส. ฉวิ).
ตีสนิท
หมายถึงก. เข้าไปทำเป็นสนิทชิดชอบเพื่อหวังผลอย่างใดอย่างหนึ่ง.
ย่างเยื้อง
หมายถึงก. เดินอย่างมีลีลา, เดินอย่างมีท่างาม, ใช้ในความประชดก็มี, เยื้องย่าง ก็ว่า.
กระทดกระทวย
หมายถึงว. ไหวน้อย ๆ แต่พองาม, กิริยาย่างกรายอย่างนวยนาด.
ลำลอง
หมายถึงว. ตามสบาย, ตามอำเภอใจ, (ใช้แก่การแต่งกายซึ่งไม่ต้องให้เป็นไปตามแบบ) เช่น แต่งตัวลำลอง.
หยัด
หมายถึงก. ยืดเหยียดออก เช่น หยัดกาย; หยดลง, ตกลง, (ใช้แก่นํ้า).
ลูกย่าง
หมายถึงน. ลูกโซ่ตรวนที่ทำเป็นห่วงยาว ๆ สำหรับพอให้ก้าวย่างได้.
เครื่องแบบ
หมายถึงน. เครื่องแต่งกายที่กำหนดให้แต่งเหมือน ๆ กันเฉพาะหมู่หนึ่งคณะหนึ่ง.
สมโภค
หมายถึง[-โพก] น. การเสวยสุขกายใจอันเป็นไปในทางโลก. (ป., ส.).