ผลการค้นหา

ตะแคง

หมายถึงก. เอาข้างลง เช่น นอนตะแคง, หันข้างเข้า เช่น ตะแคงตัวเข้าไป.

ผมรองทรง

หมายถึงน. ทรงผมผู้ชายที่ตัดข้างล่างสั้น ข้างบนยาว.

ไม้เอนชาย

หมายถึงน. ไม้ดัดแบบหนึ่งที่มีต้นเอนไปข้างใดข้างหนึ่ง เหมือนไม้ที่อยู่ริมน้ำ.

คำเติม

หมายถึงน. คำที่เติมข้างหน้า ตรงกลาง หรือ ข้างหลัง ของคำตั้งในภาษาคำติดต่อ.

จริงอยู่แต่,จริงอยู่ แต่,จริงอยู่...แต่

หมายถึงสัน. ใช้แสดงความยืนยันข้อความที่กล่าวมาแล้วข้างหน้า และแสดงว่ามีข้อความขัดแย้งตามมาข้างหลัง.

ราปีก

หมายถึงก. หยุดขยับปีกร่อนไป (ใช้แก่นก).

โคน

หมายถึงน. ชื่อตัวหมากรุกที่ใช้เดินทแยงไปข้างหน้าหรือข้างหลัง หรือเดินตรงไปข้างหน้าคราวละ ๑ ตา.

หนุนหลัง

หมายถึงก. ดันให้หลังแอ่น; สนับสนุนอยู่ข้างหลัง.

ปัจฉา

หมายถึง(แบบ) ว. ภายหลัง, เบื้องหลัง, ข้างหลัง. (ป.).

ยิน

หมายถึงน. ส่วนหนึ่งของขอช้างที่ยื่นออกจากตัวขออีกข้างหนึ่ง.

ปลาก

หมายถึง[ปฺลาก] (โบ) น. ที่, ฝ่าย, ข้าง.

จับงูข้างหาง

หมายถึง(สำ) ก. ทำสิ่งที่เสี่ยงต่ออันตราย.