ผลการค้นหา

น้ำอ้อย

หมายถึงน. นํ้าหวานที่ได้จากต้นอ้อย, ถ้าทำเป็นแผ่นกลม ๆ เรียกว่า นํ้าอ้อยงบ, ถ้าทำเป็นผงละเอียดหรือจับกันเป็นก้อน ๆ สีนํ้าตาล เรียกว่า นํ้าตาลทรายแดง, หางนํ้าอ้อยที่ใช้เป็นเครื่องผสมสำหรับต้มกลั่นสุราหรือใช้ผสมปูนสอสำหรับการก่อสร้าง.

สายสร้อย

หมายถึงน. เครื่องประดับที่ทำเป็นเส้น เช่น สายสร้อยคอ สายสร้อยข้อมือ, สร้อย ก็ว่า.

เพตร

หมายถึง[เพด] น. หวาย, หวายที่ทำเป็นไม้ถือ. (ส. เวตฺร).

ตีสนิท

หมายถึงก. เข้าไปทำเป็นสนิทชิดชอบเพื่อหวังผลอย่างใดอย่างหนึ่ง.

แท่

หมายถึงน. เนื้อแมงกะพรุนหมักเกลือ ทำเป็นแผ่น ใช้เป็นอาหาร. (จ.).

ลวดสปริง

หมายถึง[-สะปฺริง] น. ลวดที่ทำเป็นขด ๆ สามารถยืดหยุ่นได้.

ฉากตั้ง

หมายถึงน. ฉากละครที่ทำเป็นรูปต่าง ๆ แล้วนำมาตั้งไว้, ฉากแข็ง ก็เรียก.

ถั่วเน่า

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ถั่วเหลือง, ถั่วเหลืองที่ทำเป็นเต้าเจี้ยวเป็นแผ่นตากแห้ง.

กลีบบัว

หมายถึงน. เรียกพานที่ริมปากทำเป็นรูปกลีบบัวโดยรอบว่า พานกลีบบัว.

ลอนทอง

หมายถึงก. ตัดทองคำใบให้เป็นชิ้นเล็ก ๆ เพื่อตีแผ่ทำเป็นทองคำเปลว.

สะดิ้ง

หมายถึง(ปาก) ว. ดัดจริตดีดดิ้น เช่น ทำเป็นสะดิ้งไปได้ อย่าสะดิ้งให้มากนัก, สะดุ้งสะดิ้ง ก็ว่า.

เพชรร่วง

หมายถึงน. เพชรเม็ดเล็ก ๆ ที่เจียระไนแล้ว แต่ยังไม่ได้ทำเป็นเครื่องประดับหรือเครื่องใช้.