ผลการค้นหา

ภิน,ภิน-

หมายถึง[พินนะ-] ว. แตกแล้ว, ทำลายแล้ว. (ป., ส. ภินฺน).

ฝากตน,ฝากตัว,ฝากเนื้อฝากตัว

หมายถึงก. มอบตัวให้อยู่ในความดูแลหรืออุปการะของผู้อื่น, ฝากกาย ก็ว่า.

ฆาฏ

หมายถึง(โบ; เลิก) น. การฆ่า, การทำลาย. ก. ตี.

ล้มทับ

หมายถึงก. ฉวยโอกาสให้ผู้อื่นจ่ายค่าอาหารแทนตนหรือพวกของตน.

อวดดี

หมายถึงก. ทะนงใจว่าตนดี, ถือดี, แสดงให้เขาเห็นว่าตนดีโดยไม่มีดีจริง ๆ.

ชีมืด

หมายถึงน. ชีในคริสต์ศาสนานิกายโรมันคาทอลิก ที่ปฏิญาณตนว่าจะบวชตลอดชีวิต ต้องอยู่แต่ในสำนักของตน จะออกไปติดต่อกับบุคคลอื่นแม้แต่ญาติของตนก็ไม่ได้.

พับฐาน

หมายถึง(ปาก) ก. เลิกล้ม, ทำลายลงหมด; แพ้อย่างราบคาบ.

พลัดถิ่น

หมายถึงว. อยู่ไกลจากถิ่นที่อยู่ของตน เช่น เรียกรัฐบาลที่ตั้งศูนย์บัญชาการอยู่นอกประเทศของตนว่า รัฐบาลพลัดถิ่น.

หวงก้าง

หมายถึงก. หวงของที่ตนไม่มีสิทธิ์, กันท่าคนอื่นในสิ่งที่ตนได้ใช้ประโยชน์แล้วหรือใช้ประโยชน์ไม่ได้.

อาณาประโยชน์

หมายถึงน. ผลประโยชน์ส่วนตัวจากการที่ตนมีอำนาจปกครอง.

ยกหางตัวเอง

หมายถึง(สำ) ก. ยกตนเองว่าดีว่าเก่ง.

จับจอง

หมายถึง(กฎ) ก. เข้าครอบครองที่ดินสาธารณะไว้เพื่อตน.