ผลการค้นหา

สำราญ

หมายถึงก. สุขสบาย เช่น วันอาทิตย์จะนอนให้สำราญเลย. ว. ที่ทำให้มีความสุขสบาย เช่น เรือสำราญ. (ข. สํราล).

หัวอกหัวใจ

หมายถึงน. สภาพจิตใจที่น่าสงสารหรือน่าเห็นใจเป็นต้น เช่น นั่งก็ไม่เป็นสุข นอนก็ไม่เป็นสุข หัวอกหัวใจมันร้อนรุ่มไปหมด.

ตยาค

หมายถึง[ตะยาก] (แบบ) น. การสละ, การให้ปัน, เช่น อันมีใจตยาคนั้น. (ม. คำหลวง กุมาร). (ส.).

เท้าคู้

หมายถึงน. เรียกขาโต๊ะหรือขาตู้ที่ตอนปลายคู้หรืองอเข้า.

สุขารมณ์

หมายถึง[สุ-] น. อารมณ์ที่มีสุข เช่น เขาเดินผิวปากอย่างสุขารมณ์; เรียกลัทธิที่ถือว่าความสุขทางผัสสะหรือโลกียสุขในชีวิตปัจจุบันเป็นสิ่งสูงสุดหรือเป็นความดีสูงสุดของชีวิตว่า คติสุขารมณ์. (ป. สุข + อารมฺมณ).

สิวาลัย

หมายถึงน. ศิวาลัย, ที่ประทับของพระศิวะ; ที่อยู่อันเกษมสุข.

ร่มเย็น

หมายถึงว. มีความสุขสบาย, ไม่มีความเดือดร้อน.

อุ่นกายสบายใจ

หมายถึงว. มีความรู้สึกสุขสบายทั้งกายและใจ.

เป็นทุกข์,เป็นทุกข์เป็นร้อน

หมายถึงก. วิตกกังวล, เดือดเนื้อร้อนใจไม่เป็นสุข.

คู่ชีวิต

หมายถึงน. ผู้ร่วมเป็นร่วมตาย, ผู้ร่วมทุกข์ร่วมสุข, สามีหรือภรรยา.

ชั้ว

หมายถึงน. ที่สำหรับวางตั้งของ รูปคล้ายตู้ แต่ใช้กระดานข้างตลอดเป็นเชิง.

คู่ทุกข์คู่ยาก

หมายถึงน. ผู้ที่ใช้ชีวิตร่วมกันไม่ทอดทิ้งกันทั้งในยามสุขและยามทุกข์, ผู้ที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาเป็นเวลานานปี, (มักใช้แก่คู่ผัวตัวเมีย).