ค้นเจอ 246 รายการ

อุปัชฌาย,อุปัชฌาย-,อุปัชฌาย์,อุปัชฌายะ

หมายถึง[อุปัดชายะ-, อุบปัดชายะ-, อุปัดชา, อุบปัดชา] น. พระเถระผู้เป็นประธานการบวชกุลบุตรในพระพุทธศาสนา. (ป.; ส. อุปาธฺยาย).

ลูกขุน

หมายถึง(โบ) น. ลูกขุน ณ ศาลหลวง.

วิสัญญีแพทย์

หมายถึงน. แพทย์ผู้เชี่ยวชาญการให้ยาชาและยาสลบ.

สุชา,สุชาดา

หมายถึงน. ผู้มีกำเนิดดี, ลูกผู้มีสกุลดี. (ป. สุ + ชา, สุ + ชาต).

ปราณ

หมายถึง[ปฺราน] น. ลมหายใจ; สัตว์มีชีวิต, ชีวิต, ใจ. (ส. ปฺราณ; ป. ปาณ).

วณบัตร,วณพันธน์

หมายถึงน. ผ้าพันแผล. (ป. วณปฏฺฏก, วณพนฺธน; ส. วฺรณปฏฺฏก).

เอราวัณ

หมายถึงน. ช้าง ๓๓ เศียรเป็นพาหนะของพระอินทร์. (ป. เอราวณ; ส. ไอราวณ).

เวณะ

หมายถึงน. ช่างจักสาน. (ป.; ส. ไวณ).

สวนะ

หมายถึงน. การไหลไป. (ป.; ส. สฺรวณ).

ดำนาณ

หมายถึง(แบบ) น. เครื่องห้าม, เครื่องป้องกัน, เครื่องต้านทาน, ที่พึ่ง, ที่อาศัย. (ป. ตาณ; ส. ตฺราณ).

สมีระ

หมายถึง[สะมี-] น. ลม. (ป., ส. สมีรณ).

ไอราวัณ

หมายถึงน. เอราวัณ, ช้าง ๓๓ เศียรเป็นพาหนะของพระอินทร์. (ส. ไอราวณ; ป. เอราวณ).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ