ผลการค้นหา

เก๊ก

หมายถึง(ปาก) ก. วางท่า; ขับไล่. (จ.).

เกาเหลา

หมายถึง[-เหฺลา] น. แกงมีลักษณะอย่างแกงจืด. (จ.).

เกี้ยมไฉ่

หมายถึงน. ผักดองเค็มชนิดหนึ่ง. (จ.).

สบจ

หมายถึง[สะบด] (แบบ) น. คนชาติตํ่าช้า. (ป. สปจ; ส. ศฺวปจ).

จตุรงคพล

หมายถึง[จะตุรงคะ-] น. กองทัพมีกำลัง ๔ เหล่า คือ เหล่าช้าง เหล่ารถ เหล่าม้า เหล่าราบ; หมากรุก.

ตั้วเหี่ย

หมายถึงน. ตำแหน่งหัวหน้าอั้งยี่, อั้งยี่. (จ.).

จตุรงคโยธา

หมายถึง[จะตุรงคะ-] น. กองทัพมีกำลัง ๔ เหล่า คือ เหล่าช้าง เหล่ารถ เหล่าม้า เหล่าราบ. (ป., ส. จตุรงฺค + โยธา).

วิลันดา

หมายถึงน. ชาวดัตช์, ชาวฮอลันดา. (ม.).

ระกำ

หมายถึงก. ปักเป็นดอกควบด้วยไหม. (ม.).

กรวด

หมายถึง[กฺรวด] ก. หลั่งนํ้า เช่น นํ้าพระเต้าสิโตทกธารามารดริน กรวดลงในมืออินทพฤฒาจารย์. (ม. กาพย์ สักบรรพ). (ข. จฺรวจ).

ตยุติ

หมายถึง[ตะยุติ] (แบบ) ก. เคลื่อน, ตาย, (โดยมากใช้แก่เทวดา) เช่น ก็จะจยรตยุติลงเกอด. (ม. คำหลวง ทศพร). (ส.; ป. จุติ).

ชัฏ

หมายถึง[ชัด] (แบบ) น. ป่าทึบ, ป่ารก, เซิง, เช่น ตัวก่านกาจชาติชัฏขน. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ป., ส. ชฏา).