ผลการค้นหา

เปือกตม

หมายถึงน. เลนตมที่ละเอียด.

ขนอบ

หมายถึง[ขะหฺนอบ] ก. นิ่ง. (ต.).

ตละ

หมายถึง[ตะละ] น. เจ้า. (ต.).

สวาคตะ

หมายถึง[สะหฺวาคะตะ] น. คำกล่าวต้อนรับ. (ป., ส.).

เบญจางค,เบญจางค-,เบญจางค์

หมายถึง[เบนจางคะ-, เบนจาง] น. อวัยวะทั้ง ๕ คือ หน้าผาก ๑ มือ ๒ เข่า ๒; ส่วนทั้ง ๕ คือ ราก เปลือก ใบ ดอก ผล.

ภวังค,ภวังค-,ภวังค์

หมายถึง[พะวังคะ-] น. ส่วนที่สืบต่อระหว่างปฏิสนธิกับจุติ มิได้เสวยอารมณ์ในทวารทั้ง ๖ มีจักษุทวารเป็นต้น. (ป.); ความเป็นอยู่โดยไม่รู้สึกตัว.

โหยไห้

หมายถึงก. ร้องไห้ครํ่าครวญถึง.

มาคสิร,มาคสิร-,มาคสิระ

หมายถึง[-คะสิระ] น. ชื่อดาวฤกษ์ที่ ๕; ชื่อเดือนที่ ๑ แห่งจันทรคติ, เดือนอ้าย ตกราวเดือนธันวาคม. (ป.).

ตุรงค,ตุรงค-,ตุรงค์

หมายถึง[ตุรงคะ-] (แบบ) น. ดุรงค์, ม้า, เช่น ตุรงคสังวัจฉร. (ป., ส.).

สวรรค,สวรรค-,สวรรค์

หมายถึง[สะหฺวันคะ-, สะหฺวัน] น. โลกของเทวดา, เมืองฟ้า. (ส. สฺวรฺค; ป. สคฺค).

ติรัจฉาน

หมายถึง[-รัด-] น. ดิรัจฉาน, สัตว์เดรัจฉาน. (ป. ติรจฺฉานคต ว่า สัตว์มีร่างกายเจริญโดยขวาง).

ปาจรีย์,ปาจารย์

หมายถึง[ปาจะรี, ปาจาน] น. อาจารย์ของอาจารย์. (ป.; ส. ปฺราจารฺย = ปฺราคต + อาจารฺย).