ผลการค้นหา

ขี้เหร่

หมายถึงว. ไม่สวย, ไม่งาม, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ ขี้ริ้ว เป็น ขี้ริ้วขี้เหร่.

หญิงงามเมือง

หมายถึงน. หญิงที่หาเลี้ยงชีพด้วยการค้าประเวณี, โสเภณี หญิงโสเภณี นครโสเภณี หญิงนครโสเภณี หรือหญิงหากิน ก็ว่า.

นวลลออ

หมายถึงว. ผุดผ่อง, งามดี.

ระรอง

หมายถึง(กลอน) ว. สุกใส, งาม.

สุนทรีย

หมายถึงว. เกี่ยวกับความนิยม ความงาม.

พริ้มพราย

หมายถึงว. ยิ้มแย้มดูงาม.

เพรา

หมายถึง[เพฺรา] ว. งาม, น่าดู.

สุนทรียะ

หมายถึงว. เกี่ยวกับความนิยม ความงาม.

สุรงค์,สุรังค์

หมายถึงว. มีสีดี, มีสีงาม, งามฉูดฉาด, งามเรืองรอง, ใช้เพี้ยนไปเป็น สุหร่ง ก็มี. (ป., ส.).

สวย

หมายถึงว. งามน่าพึงพอใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาม เป็น สวยงาม, ในบทกลอนใช้ว่า ส้วย ก็มี; ไม่เปียก (ใช้แก่ข้าวสุก) เช่น หุงข้าวสวยดี ไม่ดิบ ไม่แฉะ.

สิงคลิ้ง

หมายถึง(กลอน) ว. งามอย่างสง่า เช่น บพิตรพ่องามสิงคลิ้ง. (ลอ).

เพาพาล

หมายถึงน. หนุ่มสาวผู้งาม. ว. งามและกำลังรุ่น.