ตัวกรองผลการค้นหา
ใจขาด
หมายถึงว. จนสุดความสามารถ เช่น สู้ใจขาด.
ใจทมิฬ
หมายถึงว. มีใจดุร้าย, มีใจร้ายกาจ, บางทีก็ใช้คู่กับคำ หินชาติ เป็น ใจทมิฬหินชาติ.
ใจหิน
หมายถึงว. มีใจโหดเหี้ยม, มีใจที่แข็งมากไม่ยอมโอนอ่อน เช่น โจรใจหิน.
คน
หมายถึงก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ ให้เข้ากัน.
ละลานใจ
หมายถึงก. ตื่นใจ, วุ่นวายใจ, เช่น เห็นเพชรเม็ดงามละลานใจ.
สอนใจ
หมายถึงว. ที่เตือนสติตนเอง เช่น สุภาษิตสอนใจ หนังสือสอนใจ.
ใจพระ
หมายถึงว. มีใจบุญ, มีใจเมตตา.
จิตใจ
หมายถึงน. ใจ, อารมณ์ทางใจ, (ปาก) กะจิตกะใจ.
หนุ่มเหน้า
หมายถึง[-เน่า] (โบ) ว. กำลังสาว, กำลังหนุ่ม.
จับหืด
หมายถึงก. อาการที่คนกำลังหอบหายใจไม่ทันเนื่องจากหืดกำเริบ.
บัดใจ
หมายถึงว. ประเดี๋ยว, ทันใด.
สนิทใจ
หมายถึงว. ไม่มีอะไรต้องแคลงใจหรือสงสัย เช่น เชื่ออย่างสนิทใจ, ถ้าใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่สนิทใจ หมายความว่า มีลักษณะพึงรังเกียจ เช่น พื้นสกปรกนั่งแล้วไม่สนิทใจ ผ้าเช็ดมือในห้องน้ำรวม ใช้ได้ไม่สนิทใจเลย.