ผลการค้นหา

ว่าไม่ไว้หน้า

หมายถึงก. ดุด่าว่ากล่าวผู้ใดผู้หนึ่งต่อหน้าให้ได้รับความอับอายโดยไม่เกรงใจ.

ไว,ไว ๆ

หมายถึงว. ลักษณะที่เคลื่อนไหว หรือสามารถคิด หรือกระทำสิ่งใดได้คล่องแคล่วรวดเร็วหรือฉับพลันทันที เช่น เด็กคนนั้นเดินไว วิ่งไว ๆ เข้า เดี๋ยวไปไม่ทัน. ก. เคลื่อนไหว คิด หรือกระทำสิ่งใดได้คล่องแคล่วรวดเร็วหรือฉับพลันทันที เช่น ไวเข้ารถจะออกแล้ว.

ไว้

หมายถึงก. เก็บเข้าที่, เอาเข้าที่, เช่น เอาของไปไว้ที่, วาง เช่นเอาไว้ตรงนั้นแหละ ไว้ของให้เป็นที่, บางทีใช้ประกอบท้ายกริยาบางคำเพื่อให้ความหมายสมบูรณ์หรือหนักแน่นยิ่งขึ้น เช่น เก็บไว้ รักษาไว้ ปลูกไว้, ให้มีอยู่, ให้ดำรงอยู่, รักษา, เช่น ไว้จุก ไว้หนวด ไว้ชีวิต ไว้ยศ.

ไวกูณฐ์

หมายถึงน. ที่ประทับพระนารายณ์ เช่น ผู้สิง ณ ไวกูณฐ์. (มัทนะ). (ส.); (โบ) พระนารายณ์ที่แบ่งภาคลงมา เช่น ซึ่งจะให้นารายณ์ลงไป ก็ต้องในไวกูณฐ์อวตาร. (รามเกียรติ์ ร. ๑).

ไว้ธุระ

หมายถึงก. รับทำงานเอง เช่น เรื่องนี้ไว้ธุระฉันเถอะ จะจัดการให้เอง, มอบงานให้ผู้อื่นทำ เช่น เรื่องอาหารไว้ธุระคุณนะ.

ไว้เหลี่ยมไว้คู

หมายถึงก. แสดงชั้นเชิงอย่างคมคาย เช่น จะเป็นนักเลงต้องไว้เหลี่ยมไว้คูบ้าง.

ฟังหูไว้หู

หมายถึงก. รับฟังไว้แต่ไม่เชื่อทั้งหมด.

ยกไว้

หมายถึงก. งดไว้, พักไว้, หยุดไว้.

ระไว

หมายถึงก. คอยระวัง เช่น อยู่ระไวต่างองค์ ดำรงรั้งรักษา. (ลอ), มักใช้เข้าคู่กับคำ ระวัง เป็น ระวังระไว.

รู้ไว้ใช่ว่า ใส่บ่าแบกหาม

หมายถึง(สำ) ก. เรียนรู้ไว้ไม่หนักเรี่ยวหนักแรงหรือเสียหายอะไร.

เลี้ยงไว้ดูเล่น

หมายถึงก. เลี้ยงไว้ก็ไม่เสียหายอะไร.

น้ำขุ่นไว้ใน น้ำใสไว้นอก

หมายถึง(สำ) แม้จะไม่พอใจก็ยังแสดงสีหน้ายิ้มแย้ม.