ผลการค้นหา

เลอหล้า

หมายถึง(วรรณ) น. ผู้ครองโลก.

จักรวาล

หมายถึง[-วาน] น. ปริมณฑล; ประชุม, หมู่; เทือกเขาในนิยาย เป็นกำแพงล้อมรอบโลกและเป็นเขตกั้นแสงสว่างกับความมืด, บริเวณโดยรอบของโลก, ทั่วโลก. (ส.; ป. จกฺกวาล).

ทุทรรศนนิยม,ทุนิยม

หมายถึงน. ทฤษฎีที่ถือว่า โลก ชีวิตและมนุษย์ เป็นสิ่งเลวร้ายที่สุด; การมองโลกในแง่ร้าย. (อ. pessimism).

อวกาศ

หมายถึง[อะวะกาด] น. บริเวณที่อยู่นอกบรรยากาศของโลก. (ส.).

อุรพี

หมายถึงน. “ผู้กว้างใหญ่” คือ แผ่นดิน, โลก. (ส. อุรฺวี).

คือ

หมายถึงสัน. เท่ากับ, ได้แก่. ก. เป็น เช่น โลกคือดาวดวงหนึ่ง.

ชคัตตรัย

หมายถึง[ชะคัดไตฺร] (แบบ) น. โลก ๓ เช่น ชคัตตรยาพดง ว่า ผู้เป็นยอดของโลก ๓. (ม. คำหลวง วนปเวสน์).

เทววิทยา

หมายถึงน. วิชาว่าด้วยพระเจ้าและความสัมพันธ์ระหว่างพระเจ้ากับโลก. (อ. theology).

ธราธาร

หมายถึงน. ผู้ทรงโลกไว้ คือ พระวิษณุ หรือ พระนารายณ์. (ส.).

ภูวน,ภูวน-

หมายถึง[-วะนะ-] น. โลก, แผ่นดิน. (ส., ป. ภุวน).

ศักรภพน์

หมายถึงน. โลกพระอินทร์, สวรรค์ชั้นดาวดึงส์. (ส.).

โมกขบริสุทธิ์

หมายถึงน. การที่พระจันทร์พ้นจากเงาโลกโดยสิ้นเชิง เมื่อมีจันทรุปราคา.