ตัวกรองผลการค้นหา
ไบ่ ๆ
หมายถึงว. อาการที่เคี้ยวสิ่งของทำปากเยื้องไปมา.
กรวบ,กร๊วบ
หมายถึง[กฺรวบ, กฺร๊วบ] ว. เสียงดังเช่นเคี้ยวถูกของแข็ง.
ตะเข้ขบฟัน
หมายถึงน. เรียกข้อไม้ตะพดที่ซ้อนกันและมีตาขบกัน.
กะกร้าว
หมายถึง(กลอน) ว. มีเสียงอย่างขบฟันดังกร้วม ๆ, (โบ) เขียนเป็น กกร้าว ก็มี เช่น กเกรอกขบฟนนก็ดูร้าว กกร้าวขบฟนนกดูแรง. (ม. คำหลวง มหาราช).
แผล็บ
หมายถึง[แผฺล็บ] ว. เป็นเงา, ใช้แก่คำ มัน ในคำว่า มันแผล็บ.
นวดฟั้น
หมายถึงก. บีบขยำให้หายปวดเมื่อยหรือเมื่อยขบ.
น้ำมันมนตร์
หมายถึงน. นํ้ามันมะพร้าวที่เสกเป่าด้วยเวทมนตร์คาถา เชื่อกันว่าทาแก้เมื่อยขบเป็นต้น.
มัญชิษฐะ,มัญชิษฐา
หมายถึง[มันชิดถะ, มันชิดถา] น. ฝาง. (ส.; ป. มญฺเชฏฺ).
มุบ ๆ
หมายถึงว. อาการของปากที่เผยอขึ้นลงอย่างเร็ว, อาการที่คนไม่มีฟันเคี้ยวอาหาร เช่น คนแก่เคี้ยวข้าวทำปากมุบ ๆ.
ยาถ่าย
หมายถึงน. ยาที่กินเพื่อให้ถ่ายอุจจาระ.
มัญจกะ,มัญจา
หมายถึง[มันจะกะ, มันจา] น. เตียง, ที่นอน. (ป., ส. มญฺจ, มญฺจก).
อ้วน
หมายถึงว. มีเนื้อและมันมาก, โตอวบ.