ผลการค้นหา

ครองราชสมบัติ

หมายถึงก. เสวยราชสมบัติเป็นพระมหากษัตริย์.

หลุมพราง

หมายถึงน. หลุมที่ทำลวงไว้; โดยปริยายหมายความว่า เล่ห์กล หรือ อุบาย.

ซ้อนกล

หมายถึงก. ใช้เล่ห์เหลี่ยมหรือกลอุบายที่เหนือกว่าแก้ลำฝ่ายตรงกันข้าม.

ราไชศวรรย์

หมายถึง[ราไชสะหฺวัน] น. ราชสมบัติ. (ส.).

กุศโลบาย

หมายถึง[กุสะ-, กุดสะ-] น. อุบายอันแยบคาย. (ส. กุศล + อุปาย).

ฉ้อฉล

หมายถึงก. ใช้อุบายหลอกลวงโดยเอาความเท็จมากล่าวเพื่อให้เขาหลงผิด.

สิงหาสน์

หมายถึงน. ราชอาสน์หรือที่ประทับ ทำเป็นแท่นหรือเตียงจมูกสิงห์.

มหาดเล็กหลวง

หมายถึงน. ข้าราชการในราชสำนักมีหน้าที่รับใช้พระมหากษัตริย์.

เสวก

หมายถึง[-วก] น. ข้าราชการในราชสำนัก. (ป.; ส. เสวก = คนใช้).

รัช,รัช,รัช-

หมายถึง[รัดชะ-] น. ความเป็นพระราชา, ราชสมบัติ. (ป. รชฺช).

วาลวีชนี

หมายถึง[วาละวีชะนี] น. พัดกับแส้ขนจามรีถือเป็นเครื่องราชกกุธภัณฑ์อย่างหนึ่งในเบญจราชกกุธภัณฑ์, วาลวิชนี ก็ว่า. (ป., ส.).

กระเหน็จ

หมายถึง(โบ) น. วิธี, อย่าง, อุบาย, เช่น กลกระเหน็จต่าง ๆ. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์).