ผลการค้นหา

เขื่อง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ที่ซึ่งปลาช่อนปลาดุกอาศัยอยู่เวลาไข่.

วาล,วาล-

หมายถึง[วาน, วาละ-] น. หาง; ขนสัตว์, ขนหางสัตว์. (บางทีเขียน พาล). (ป., ส.).

ชำเลือง

หมายถึงก. ชายตาดู, ดูทางหางตา.

เงี่ยง

หมายถึงน. กระดูกแหลมของปลาบางชนิด เช่น ปลากระเบนมีเงี่ยงที่โคนหาง หรือปลาดุกมีเงี่ยงที่ครีบอก, แง่ของสิ่งของบางอย่าง มีรูปหยักตอนปลายเช่นเบ็ดหรือลูกศร.

งู

หมายถึงน. ปลางู. (ดู ปล้องอ้อย).

ขทิง

หมายถึง[ขะ-] (โบ) น. ปลากระทิง.

ขุดบ่อล่อปลา

หมายถึง(สำ) ก. ทำกลอุบายเพื่อให้ฝ่ายหนึ่งหลงเชื่อโดยหวังประโยชน์จากอีกฝ่ายหนึ่ง.

ตีปลาหน้าไซ

หมายถึง(สำ) ก. พูดหรือทำให้กิจการของผู้อื่นซึ่งกำลังดำเนินไปด้วยดีกลับเสียไป.

พราหมณ์

หมายถึง[พฺราม] น. ชื่อปลาชนิดหนึ่ง เรียกว่า ปลาพราหมณ์. (พจน. ๒๔๙๓).

ศิการ

หมายถึงก. หาเนื้อหาปลา. (บ.).

กุเลา

หมายถึงน. ปลากุเรา. (ดู กุเรา).

โฉมงาม

หมายถึงน. ปลาผมนาง. (ประพาสจันทบุรี).