ผลการค้นหา

โคเถลิง

หมายถึง[-ถะเหฺลิง] น. ชื่อวัวป่าชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).

กีบ

หมายถึงน. เล็บเท้าสัตว์บางชนิดในพวกกินหญ้าอย่างม้าและวัว.

พฤษภ

หมายถึง[พฺรึสบ, พฺรึดสบ] น. วัว; ชื่อกลุ่มดาวรูปวัวเรียกว่า ราศีพฤษภ เป็นราศีที่ ๑ ในจักรราศี. (ส.วฺฤษฺภ; ป. อุสภ).

ขึ้นซัง

หมายถึงก. เข้าอยู่ในที่ซึ่งไม่มีใครจะทำอันตรายได้แล้ว, นั่งซัง ก็ว่า.

พาก

หมายถึงน. ชื่อโรคระบาดชนิดหนึ่งที่เกิดแก่สัตว์มีวัวควายเป็นต้น.

บุ่มบ่าม

หมายถึงว. ที่ขาดความยับยั้งไม่เกรงใจใคร.

ไผ

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ส. ใคร.

นั่งซัง

หมายถึงก. เข้าอยู่ในที่ซึ่งไม่มีใครจะทำอันตรายได้แล้ว, ขึ้นซัง ก็ว่า.

ปศุสัตว์

หมายถึงน. สัตว์เลี้ยงใช้แรงงานเช่น ช้าง ม้า แพะ แกะ วัว ควาย

จับมือใครดมไม่ได้

หมายถึง(สำ) ก. หาตัวผู้กระทำผิดไม่ได้.

หลู่หลี่

หมายถึงว. โลเล; ไม่ใคร่กลัวใคร.

ปากกล้า

หมายถึงว. พูดไม่เกรงกลัวใคร.