ตัวกรองผลการค้นหา
ปฏิวาท
หมายถึง[-วาด] น. คำโต้, คำคัดค้าน. (ป.).
ขอรับ
หมายถึงคำรับที่สุภาพชนใช้.
พหูพจน์
หมายถึงน. คำที่กล่าวถึงสิ่งมากกว่าหนึ่ง.
ลูกตอด
หมายถึงน. การบรรเลงที่ทำเสียงกระตุกสั้น ๆ สลับจังหวะทำนองเพลง.
ชลจร
หมายถึงน. ทางนํ้า, สัตว์นํ้า, เช่น ค้าวเขือเชื้อชลจรและช่อนสลับ. (สมุทรโฆษ).
ทะ
หมายถึงคำใช้นำหน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ท ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น หรือเป็นคำซํ้าซึ่งคำหน้าเสียงกร่อนไป เช่น
กาพย์กลอน
หมายถึงน. คำร้อยกรอง.
ฉะ
หมายถึงคำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี ฉ เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน เช่น ฉาดฉาด กร่อนเป็น ฉะฉาด ฉ่ำฉ่ำ กร่อนเป็น ฉะฉ่ำ มีคำแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น และมีความหมายในทางย้ำหรือเน้นคำ.
สากรรจ์
หมายถึงคำเลือนมาจาก ฉกรรจ์.
พอที
หมายถึงคำห้ามเพื่อขอยับยั้ง.
ดูเถอะ,ดูเถิด
หมายถึงคำบอกกล่าวให้รับรู้ไว้.
มารษา
หมายถึง[มานสา] น. คำปด, คำเท็จ, คำไม่จริง. (ส. แผลงมาจาก มฺฤษา).