ตัวกรองผลการค้นหา
ใบสำคัญคู่จ่าย
หมายถึงน. เอกสารที่เป็นหลักฐานในการจ่ายเงิน; (กฎ) หลักฐานการจ่ายที่เป็นใบเสร็จรับเงิน หลักฐานของธนาคารแสดงการจ่ายเงินแก่เจ้าหนี้ หรือหลักฐานการนำเงินเข้าบัญชีเงินฝากของผู้รับที่ธนาคาร และรวมถึงใบนำส่งเงินต่อคลังด้วย.
ขาย
หมายถึงก. เอาของแลกเงินตรา, โอนกรรมสิทธิ์แห่งทรัพย์สินให้แก่กันโดยตกลงกันว่าผู้รับโอนจะใช้ราคาแห่งทรัพย์สินนั้น มีหลายลักษณะ คือ ชำระเงินในขณะที่ซื้อขายกัน เรียกว่า ขายเงินสด, ขายโดยยอมเก็บเงินอันเป็นราคาของในวันหลัง เรียกว่า ขายเชื่อ, (เลิก) เอาเงินเขามาโดยยอมตนเข้ารับใช้การงานของเจ้าเงิน เรียกว่า ขายตัวลงเป็นทาส.
สินเชื่อ
หมายถึงน. เงินที่ให้เป็นหนี้ไว้ด้วยความเชื่อ.
ได้ราคา
หมายถึงก. ขายได้เงินมากกว่าที่คาดไว้.
คงคลัง
หมายถึงว. เรียกเงินที่มีอยู่ในคลังในเวลาใดเวลาหนึ่งว่า เงินคงคลัง.
สินน้ำใจ
หมายถึงน. เงินหรือทรัพย์ที่ให้เป็นรางวัล.
ปรัก
หมายถึง[ปฺรัก] ว. เงิน. (ข.).
ตลาดเงิน
หมายถึงน. ที่แลกเปลี่ยนกู้ยืมเงิน.
เงินก้อน
หมายถึงน. เงินที่จ่ายทีเดียวทั้งหมด, เงินที่สะสมไว้เป็นจำนวนมาก ๆ.
มีเฟื้องมีสลึง
หมายถึง(สำ) ก. มีเงินเล็กน้อย.
เงินนอน
หมายถึงน. เงินเหลือใช้ที่เก็บไว้.
ค่าฤชาธรรมเนียม
หมายถึง[-รึชา-] (กฎ) น. ค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ในการดำเนินคดี รวมถึงค่าป่วยการพยาน ค่าทนายความ ค่าธรรมเนียมในการส่งเอกสารและบังคับคดี และค่าธรรมเนียมอื่น ๆ บรรดาที่กฎหมายบังคับให้เสีย.